Bu ilçede işsizlik had safhada

Tunceli'nin 7 bin nüfusuyla en kalabalık ilçesi olan Hozat'ta yaşanan işsizlik, had safhada. Gençlerin tamamına yakınının lise veya üniversite mezunu olduğu ilçede tek bir fabrika yok. Çoğu küçük esnaftan oluşan bakkal, fırın, lokanta ve kahveler ile devlet dairelerinde çalışanlar dışında herkes işsiz.

İlçedeki işsiz gençler ya kahvede oturuyor, ya da ilçenin tek sosyal alanı olan Cumhuriyet Caddesi'nde akşama kadar volta atıyor. Hozatlılar, ilçeye iş sahası açılması için hükümete çağrı yaptı.

Ekmek alacak para yok

İşsizlik nedeniyle alım gücünün yok denecek kadar az olduğu Hozat'ta, fırınlar da artık veresiye ekmek satışına başladı.

İlçede fırıncılık yapan Hıdır Taş, herkesin işsiz olması nedeniyle artık ekmeği bile satamaz duruma geldiklerini söyledi.

Sattıkları ekmeğin bir bölümünün de parasını alamadıklarını belirten Taş, "Devlet buraya fabrika yapmadı. Herkes işsiz. Kimsede para yok. Bu yüzden fırınlardan ekmek alamaz duruma geldi. Biz de mecburen ekmeği veresiye satmaya başladık. Bazı vatandaşlar 3 aylık ödemelerle ekmek almaya başladı. İnsanlar aç kalmasın diye bu yönteme başvurduk. Elimizden başka bir şey gelmiyor" dedi.

Üniversite mezunu çok, iş yok

Elazığ Fırat Üniversitesi işletme bölümünden mezun olan 25 yaşındaki Burak Karabulut de, mezun olduktan sonra iş bulamadığı için baba evine döndüğünü söyledi.

İlçedeki gençlerin çoğunun üniversite mezunu olduğunu belirten Karabulut, "Bütün gençler gibi ben de ya akşama kadar kahvede oturuyorum, ya da caddede volta atıyorum. Devletten yardım bekliyoruz. Buraya, bize iş imkanı sağlasınlar, yatırım yapsınlar. Bize kimse sahip çıkmıyor" diye dert yandı.

Devlet yatırım yapsın

Hozatlılar, devletin bu güne kadar ilçeye yatırım yapmadığı görüşünde birleşerek, "Bir işi olmadığı için gençlerimiz, gelecekle ilgili umutlarını yitirdi. Evli olanlar da çocuklarına iyi bir gelecek hazırlayamadığı için bunalıma giriyor. Gençlerimizin çoğu üniversite mezunu ya da en az lise mezunudur. Büyükşehirlerde iş bulamayanlar ya baba evine dönüyor, ya da kötü yola sapacak. Başka çaresi yok. Cebimizde bir çay parası yok, akşam eve ekmek götürecek paramız yok. Devlet yetkililerine sesleniyoruz; Gelin buraya fabrika kurun, iş imkanı yaratın" diyor.