Hata bile gençlere yakışıyor. Herhalde bu benim gençlere bakışımı özetliyordur. Aslına bakarsanız ilk yola çıktığımızda, "ergenler" değil gençlerdi hedefimiz. Ama sonra genç dediğimiz yaş grubunun temel iki gruptan oluştuğunu ve sorunlarının çok da benzeşmediğini gördük.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Üniversite yaşına gelmişlerle, ondan öncesinin sorunları, konumları aynı değildi. Bunun üzerine son yıllarda üzerinde daha çok düşünmeye başladığım bir şeyi biraz daha kurcaladım kafamda.

Ben hep üniversite öğrencileriyle igilenmişim. Ondan öncesine dokunma konusunda çok yetersiz kalmışım. Bunun üzerine programı Ah Şu Ergenler'e çevirdik.

Ah Şu Ergenler'i ilk duyan ve görüşlerine çok değer verdiğim bazı insanlar bile "Ah" tarafını bir eleştiri, bir yakınma olarak algıladı. Aslında bizim hedefimiz de biraz bu yakınmayla dalga geçmekti.

Program tam da bu "Ah"ın saçma, yanlış, ezber, haksız olduğunu anlatıyor.

Bayramın ilk iki günü boyunca saat 17.10'da izleyeceğiniz Ah Şu Ergenler, sadece ergenlerin seslerini duyurmak, dertlerini paylaşmak için kurgulanmadı. Aynı zamanda "Bizim zamanımızda", "Biz gençken" diyen büyükleri kendileriyle yüzleştirmek için de kurgulandı. Ergenlerin onların endişelerini, korkularını anladıklarını ama, buna rağmen "ergen gibi" davranmak zorunda olduklarını göstermek istedik. Ebeveynlerin kendi ergenliklerini unuttuklarını, sanki kendileri sorunsuz çocuklarmış gibi davrandıklarını hatırlatmak istedik.

Hem büyük kentten, hem taşradan çocuklar, anneler, babalarla konuştuk. İşin uzmanlarına olayın tıbbi ve psikiyatri tarafını sorduk.

Hem de program biraz eğlenceli olsun istedik.

Programın ilk bölümü ergenliğe dair genel konuları, ikinci bölüm ise aile-eğitim-meslek seçimi gibi daha dikenli konuları kapsıyor.

Ben hem gençleri hem ortaya çıkan programı çok sevdim. Gençleri kendileri oldukları için, programı ise Göngör ve Halil her çekimi kare kare düşündükleri, Ece, Tülay, Emine, Bahar ve Özgül her kareyi inci gibi işledikleri için sevdim.

Programın sonucu ne derseniz; Bir ergen için ideal anne baba yokmuş. Ergenler anne - babalarını onların sandığından çok daha fazla anlıyor ve seviyormuş.

Ergenlik bir hastalık değil, sıradışı bir olay değil, hepimizin geçmek zorunda olduğu bir insanlık hali.