Manisa’nın Alaşehir İlçesi'nde hurdacılık yapan Himmet A. tarafından öldürülerek bağa gömülen 4 yaşındaki Irmak Kupal’ın arama çalışmaları sürerken, minik kızın acılı annesi ve ablası yürek burkan sözlerle yetkililere seslendi. Anne Kupal, katilin olay yerine götürülerek arama yapılmasını istedi.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

14 Ekim günü kaybolan kızının 9 gündür arandığını ancak hala bulunamadığını belirten anne Suriye Kupal, “Getirsinler kızımı, kızımı gösterip yavrumu bana versin. 9 gündür aranıyor. Madem yerini biliyor, göstersin çocuğumun yerini mutlaka biliyordur. Ne olur yerini göstersin. Ben hiçbir şey istemiyorum. Sadece yavrumu getirsin istiyorum” dedi.

“Nasıl gezebildi bu adam aramızda”

Katil zanlısına isyan eden ve gözyaşlarına boğulan acılı anne, “Nasıl gezebildi bu adam aramızda nasıl, nasıl atabildi yavrumu o çöplere. Getirsinler götürüp yavrumu oraya gömdüğü gibi yavrumu çıkartıp geri getirsin. Yavrum daha dün kucağımdaydı, yavruma ben doyamadım, doyamadım. O adamı yanıma getirsinler, konuşamıyordum, konuşacağım o adamla” ifadelerini kullandı.

Ailelere de seslenen anne Kupal, çocuklarına bakmalarını, kimseye güvenmemelerini dile getirdi.

“Üzülüyorum, keşke gidip o adamın evine baksaydım”

Irmak’ın 10 yaşındaki ablası Ayşe Kupal da o gün yaşadıklarını anlatarak, “Evin önünde oynarken, Irmak’ın sesi kesilmişti, 5-6 dakika geçince babam ‘Irmak'a bak’ dedi. Baktım yoktu. O arada katil Hikmet’in kapısı açıktı ve dışarıda evin önünde oturuyordu. Ben sordum, ‘Irmak'ı gördün mü’ dedim, ‘Hayır şuralarda oynuyordu’ dedi. Sonra aradık adamı da bulamadık. Üzülüyorum, kardeşimin bulunmasını istiyorum. O adamın da hapse girmesini istiyorum. Keşke baksaydım o gün, o adamın evine baksaydım. En azından gizlice yapsaydım, içimden öyle bir his de geçiyordu. Keşke baksaydım” dedi.

“Gelin eve size bilgisayar açayım diyordu”

Katil Hikmet A.’nın sürekli kendilerini eve davet ettiğini anlatan Ayşe Kupal, sözlerini şöyle sürdürdü:
"Bizi evine katmaya çalışıyordu. Irmak'la bana şeker, çikolata veriyordu. Bizi evine katmaya çalışıyordu. Gelin size bilgisayar, televizyon açayım derdi. Sonra ben de bir gün onu test ettim. Mahallede çocuklar vardı, ‘hadi bilgisayar açacaktın, aç’ dedim. ‘Olmaz, çocuklar var’ dedi. Öpüyor, ceketimi çekiyor, sarılıyor. 'Fıstığım, canım, aşkım' diyor. Şüphelenmiştim, endişelenmiştim. İçimde ‘bir gün bize bir bela açacak bu adam’ diye bir histi. ‘Sen ya da Irmak benim kızım olsaydınız size top alırdım, bilgisayar, çikolata her şey alırdım’ diyordu."