Yıllardır çözülemeyen “Zemine ne döşesek?”sorunu, defalarca yapılan, kırılan, tutmayan taşlar ve final: Boydan boya asfalt dökülmüş, ağaçların tamamı sökülmüş,  berbat, tatsız bir cadde!

Dükkânların çoğu kapanmış. Ne pırıltısı ne tarihi ne ağacı ne hareketliliği kalmış.

İstiklal Caddesi’ne bakan bir lisede okumuş, o dönemdeki trafiğe açık halini bilen, üniversite yıllarında bölgenin kafelerle, eğlence mekânlarıyla canlanmasını, sonraki dönemde genişleyip, Asmalımescit’e kadar yayılarak müthiş bir cazibe ve eğlence merkezi haline gelmesini takip eden biriyim.

Yalan Dünya dizisindeki dekorlarımızdan biri de İstiklal Caddesi’ydi. Ama o kaldırım taşlı, tramvaylı, özel günlerde ışıklarla süslenen haliyle. Şimdi olsa yapar mıydık bilmem. Dolayısıyla son aylardaki görüntü beni çok üzüyor.

Ve kaçınılmaz son, İstiklal, yine bir inşaata giriyor! Altyapı çalışmaları olacak, tramvay hattı yeniden yapılacak, caddeye granit taş döşenecek.

Yani görüntü olarak bir nevi orijinale dönülüyor. Bu iyi haber. Nedense yeni planda eskisinin aksine tek ağaç yok ve yıl sonuna kadar caddede inşaat var, bunlar da kötü haber.

İstiklal’de hiç ağaç yok derken, bir de tabii Taksim Meydanı’nın korkunç betondan çöl görüntüsü var ki, ona girmeye kalbim dayanmaz!