“İlçede tarımın olmaması sanayi üretimini geliştirdi”
Bir başka Hacılarlı, Kayseri Sanayi Odası Meclis Başkanı Abidin Özkaya ise, 1970’lerden 90’ların sonuna kadar ilçede yaklaşık 15 tane kahvehane olduğunu, ancak zamanla ilçede meslek erbabı yetişmesine bağlı olarak kahve sayısının azaldığını söyledi. Bir iş insanı olarak gelinen durumun kendilerini memnun ettiğini dile getiren Abidin Özkaya, sözlerini şöyle sürdürdü:“Hacılar’daki insanlar ekilir biçilir arazisi olmadığı için gözünü şehre doğru dikti. Bu zaman içinde yolculuğa düşmüş. 90’lı yıllarda çırak olarak girdikleri yerlerde patron olmuşlar. İlçede kurulan HES Kablo fabrikası da istihdamı artırmış ve meslek öğrenimi için okul olmuş. Oradan yetişen insanlar yan sektörlere atılmışlar. Böylece çok sayıda insan sanayiye atılmış; birinci nesil patron olmuş, arkadan gelenler de yönetici. Öncelikle kendi yakınlarını çalıştırmışlar. Bugün OSB’ye baktığımız zaman imalat yapan fabrikalarda Hacılarlı hemşehrilerimiz olduğunu görmekteyiz. Bu şekilde istihdam artınca da, zaman içinde gençler kıraathaneyi bırakmışlar. Tüm ilçelerimizin böyle olmasını isterim.”
“Ortaöğretimin ve çıraklık eğitiminin başlaması ilçeyi geliştirdi”
Bir başka Hacılarlı İncesu Organize Sanayi Bölgesi Yönetim Kurulu Başkanı Halit Özkaya ise, Hacılar’da ortaokul eğitiminin başlaması ve sanayiye çırak olarak gidenlerin sayısının artmasının, ilçede sosyal gelişim adına ilk kırılmayı başlattığını kaydetti. Halit Özkaya, “Hacılar’da bir kısım gençler ortaokula bir kısım gençler de sanayiye çırak olarak gitti. Bir taraftan eğitim seviyesi yükseliyor, bir taraftan sanayide para kazanmanın keyfine varıyorlar. O zamanki belediye başkanı sanayiye gidenler için bedava otobüs kaldırıyordu. Sanayiye gidenler, okula gidenlere fark atmaya başladı. Sanayi kahvehane kültürünü zayıflattı. Eğitim ve sanayiye gidişler artınca kahvehane kültürü de bitmeye başladı. İnsanlar iş buldukça kahvehaneyi bıraktı. Sadettin Erkan diye bir arkadaşımız vardı Allah rahmet eylesin. HES kablonun kuruluşuna sebep oldu. Burası düzenli maaş alınabilen bir yer oldu. İnsanlar işe girebilmek için kapıda beklerdi. Artık mesleği olmayana kız vermez duruma geldiler. Hatta bir gün birisi geldi, ‘oğlum iki ay burada çalışsın da bir nişan işimiz var’ dedi. Öyle olunca ilçede boş insan kalmadı, kahveye de ihtiyaç duyulmaz hale geldi” ifadelerini kullandı.