hourSON DAKİKA
left-arrowright-arrow
weather
İstanbul
down-arrowup-arrow
    Bahadır İşler Bahadır İşler

    Benim kalemlerim vardı

    23.12.2013 Pazartesi | 10:13Son Güncelleme:

    Öğrenciyken ellerimiz kalem ya da boya lekesi olurdu. Elim kirlendi demezdim, diyemezdim ben. Kalemden boyadan kir olmaz, onlar pis şeyler değil ki. Ama şimdi eller tertemiz. Mouse ya da tablet leke bırakmıyor.

    Haberin Devamıadv-arrow
    Haberin Devamıadv-arrow



    Benim kalemlerim...Kurşun kalemler mesela, sonra onların resim kalemi olduğunu ögrendik. Kara kalem dediğimiz çalışmalar için. HB’ye aşinayızdır, H Hardness'in H si. B de blackness. H sert, hafif gri neredeyse derecesi arttıkça görünmeze yakın çizgiler için. 7-9H ları eskiden siyah beyaz döneminde fotoğraf rötuşçuları kullanırmış.B ise yumuşacıktır. Ucu çabuk erir ama 4B, 5B kullanmak çok keyiflidir, simsiyahtır ve dikkat etmezseniz elinize bulaşır... Dikkat etseniz de! Öğrenciyken ellerimiz kalem ya da boya lekesi olurdu. Elim kirlendi demezdim, diyemezdim ben. Kalemden boyadan kir olmaz, onlar pis şeyler değil ki. Ama şimdi eller tertemiz. Mouse ya da tablet leke bırakmıyor. Kalemler masa üstünde, mouse’un da malzemeleri desktop’ta... Dijitalin çekiciliği, teknolojiyi kullanmak çok heyecan vericiydi elbette.

    Televizyondaki mesleğime ilk olarak Show Tv'de başlamıştım.1993, o yillarda pc yok, photoshop falan çok yeni ve daha cok mürekkepli medyada kullanılıyor...Paintbox diye bir program var.Tamamen broadcast bir ürün.Tablet dev gibi, bir de grafik pen var. Sihirli gibi, monitöre bakıp bir artı işaretinde gözüm, çiziyorum ilk defa. Show Tv'nin ilk grafik servisi kuruluyor böylece, Paris'teki eğitim süresinden sonra yenilere ögretmek benim görevim. Sihirli gibiydi her şey ama, yıllar geçti şimdi üzerinden.

    Benim kalemlerim vardı

    Evdeki çalışma odamı hiç bozmadım, ekolinler, guaşlar, fırçalar, tarama uçlarım, kuruboyalar suluboyalar, çeşit çeşit mürekkeplerim. Hepsi odamdaki masamdan sitemle bana bakıp dururdu, içim tuhaf bir şekilde burkulur ve evden çıkardım, sanki yıllarca birlikte olduğum dostlarımı artık hiç aramaz sormaz nankör biri gibi hissederdim kendimi. Dijital dünyadaki işimin başına gitmek zorundaydım. Sektördeki 20 yıl sonrasında bir süre önce onlara yeniden kavuştum. Bir yandan da işlerimi elbette PC ile sürdürüyorum. Ama şimdi masama yerleştiğimde, asıl sihirin hala kalemlerimde, boyalarımda olduğunu hissediyorum. Resim kağıtlarım masamda, rapidomda siyah mürekkebim, tarama uçlarım. Ayrılık, özlemi arttırmış! Kalemlerimi çok seviyorum.