hourSON DAKİKA
left-arrowright-arrow
weather
İstanbul
down-arrowup-arrow

    24 Kasım 2017 Öğretmenler Günü şiirleri (Kısa ve uzun şiirler)

    24 Kasım 2017 Öğretmenler Günü şiirleri (Kısa ve uzun şiirler)
    expand

    Yaklaşık 1 milyon öğretmen ve 16 milyon öğrencinin heyecanla beklediği Öğretmenler Günü düzenlenen çeşitli etkinliklerle kutlanmaya başlandı. Öğretmenler Günü için hazırlanan kampanyaların Efsane Cuma ile birleşmesinin ardından e-ticaret sitelerinde hareketli dakikaların yaşandığı belirtilmişti. İşte farklı Öğretmenler Günü şiirleri ve 2017 yılı Öğretmenler Günü tarihi...

    Haberin Devamıadv-arrow
    Haberin Devamıadv-arrow

    Öğretmenler Günü ile ilgili şiirler 24 Kasım'da yakınlarının özel günün kutlamak isteyen öğrenciler tarafından araştırılmaya devam ediyor. Geçtiğimiz yıl olduğu gibi bu yıl da hafta içine denk gelen Öğretmenler Günü 2017 yılında cuma günü kutlanacak. İşte, bu özel gün ile ilgili şiirler ve ülkelerdeki Öğretmenler Günü tarihleri…

    KISA ÖĞRETMENLER GÜNÜ ŞİİRLERİ


    Canan Karatay gözyaşlarına boğuldu

    BEN ÖĞRETMENİM
    Şanlı bayrağımı görünce
    Okulumun gönderinde,
    Daha bir başka çarpar yüreğim.
    Her sabah açtığım kapının
    Bilgiye, sevgiye, doğruluğa açıldığını
    Çok iyi bilirim.
    Gelecek yetiştiririm, geleceğim için
    Çünkü;
    Ben öğretmenim
    Yeni nesil benim eserim!

    ÖĞRETMENİM!
    Öğretmenim bilir misin?
    Seni nasıl sevdiğimi?
    Sorsan bana nerde yerin
    Gösteririm ben kalbimi

    Ana değil, ana gibi;
    Baba değil, baba gibi
    Öğretmenim ben de sevgin
    Can içinde bir can gibi...

    UZUN ÖĞRETMENLER GÜNÜ ŞİİRLERİ

    Güler yüzlü öğretmenim,
    Bir tanesin, canım benim.
    Masallarla bilmeceler,
    Anlatırsın neler neler…
    Kalemimi tutamazken
    Kitabımı açamazken
    Bir de baktım yazıyorum,
    Sular gibi okuyorum.
    Çalışıp iyi olmayı,
    Koşup el ele vermeyi,
    Bu güzel yurdu sevmeyi
    Sen öğrettin öğretmenim.
    Bizde pek çok emeğin var,
    İçimizde çok yerin var
    Yetiştirdin hepimizi,
    Ver öpelim elinizi…

    Haberin Devamıadv-arrow
    Haberin Devamıadv-arrow

    SEVGİLİ ÖĞRETMENİM
    Sevgisinin sonu yok,
    Kalbinin şefkati çok,
    Gönlü büyük, gözü tok,
    Sevgili öğretmenim.
    Bilgisi ışık saçar,
    Sözleri gönül açar,
    Ruhum sevinçen uçar,
    Sevgili öğretmenim.
    Bekliyoruz yolunu,
    Sardık sağla solunu,
    Uzat bize kolunu
    Sevgili öğretmenim.
    Toplandık dizi, dizi,
    Sev, okşa hepimizi,
    Sensin okutan bizi,
    Sevgili öğretmenim.
    Doğru yol gösterirsin,
    Okutur, eğitirsin,
    Bize bilgi verirsin,
    Sevgili öğretmenim.
    Seni candan severiz,
    Saygı duyar överiz,
    Ellerinden öperiz,
    Sevgili öğretmenim!..


    Fedakar öğretmenlerin hikayesi

    DÜNYANIN BÜTÜN ÇİÇEKLERİ

    Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum.
    Bütün çiçekleri getirin buraya.
    Öğrencilerimi getirin buraya, getirin buraya,
    Kaya diplerinde açmış çiçeklere benzer
    Bütün köy çocuklarını getirin buraya.
    Son bir ders vereceğim onlara.
    Son şarkımı söyleyeceğim,
    Getirin, getirin… Ve sonra öleceğim.
    Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
    Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum,
    Kaderleri bana benzeyen,
    Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları,
    Geniş ovalarda kaybolur kokuları…
    Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri,
    Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin, görün beni,
    Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni.
    Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
    Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini,
    Bacımın suladığı fesleğenleri,
    Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,
    Avluların pembe entarili hatmisini,
    Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayın,
    Aman Isparta güllerini de unutmayın,
    Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum.
    Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum.
    Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
    Ben köy öğretmeniyim, bir bahçıvanım,
    Ben bir bahçe suluyorum gönlümde,
    Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden
    Ne güller fışkırır çilelerimden,
    Kandır, hayattır, emektir benim güllerim,
    Korkmadım, korkmuyorum ölümden,
    Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin.
    Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
    Baharda Polatlı kırlarında açan,
    Güz geldi mi Kop dağına göçen,
    Yürükler yaylasında, Toroslarda eğleşen,
    Muş ovasından, ağrı eteğinden,
    Gücenmesin, bütün yurt bahçelerinden
    Çiçek getirin, örtün beni,
    Eğin türkülerinin içine gömün beni.
    Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum.
    En güzellerini saymadım çiçeklerin,
    Çocukları, öğrencilerimi istiyorum,
    Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini,
    Köy okullarında açan gizli ve sessiz,
    O bakımsız ama kokusu eşşiz çiçek,
    Kimse bilmeyecek seni, seni kimse bilmeyecek
    Seni, beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek
    Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum.
    Ben mezarsız yaşamayı diliyorum,
    Ölmemek istiyorum, yaşamak istiyorum,
    Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın,
    Tarümar olmasın istiyorum, perişan olmasın,
    Beni bilse bilse çiçekler bilir dostlarım,
    Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim,
    Çiçeklerde açar benim gizli arzularım.
    Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum.
    Okulun duvarı çöktü, altında kaldım,
    Ama ben dünya üstündeyim, toprakta,
    Yaz kış bir şey söyleyen sonsuz toprakta,
    Çile çektim, yalnız kaldım, ama yaşadım,
    Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir.
    Şimdi sustum, örtün beni, yatırın buraya.
    Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya.
    .

     

     

    Sıradaki Haberadv-arrow
    Sıradaki Haberadv-arrow