Savaş sırasında esir düşenlerin aileleriyle irtibatını Kızılay sağlıyordu. Mektuplar ailelere Kızılay eliyle ulaşıyordu. Ve Kızılay şimdi Osmanlı ve Osmanlıya esir düşen yabancı esirlerin, o dönemde adresine ulaşmayan esir mektuplarını şimdiki varislerine ulaştırmaya çalışıyor. Kurum ayrıca binlerce mektubun yer aldığı bir de katalog hazırladı. Katalogda resmi yazışmalardan, fotoğraflara çok sayıda tarihi belge var.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Efendim Hazretleri, üç senedir esir bulunuyorum. Şimdiye değen memleketim canibinden hiçbir mektup almadım. Bundan dolayı tahsil eden çileli halimi hiçbir suretle tarif edemem. Lütfen pederim Süleyman Ağa'nın hayat ve mematından berharber yetiştirmenizi istirham eylerim efendim". Bu satırlar, 1916 senesinde Hindiçini'de esir düşen Türk askeri Süleyman oğlu Hacı Dede tarafından yazıldı.

"Nasılsınız validem ve hemşirelerim? Ben Türkiye şehirlerinin birinde büyük bir hastanede bulunuyorum. Hastaneye gelince beni ameliyathanedeki doktora gönderdiler. Doktor benim yaramı muayene etti ve bir güzel temizledi. Doktorlar, eczacı ve hastane memurları son derece şefkatli". Bu satırlarsa Simon Olenk isimli bir Rus esirin kaleminden çıktı.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Osmanlı İmparatorluğu, Balkan Savaşları'ndan Kurtuluş Savaşı'na dek yaklaşık 300 bin esir verdi. Hem Osmanlı'nın verdiği esirlerin hem de imparatorluğa esir düşen yabancıların aileleriyle haberleşmelerini sağlamak, o zamanki adıyla Hilal-i Ahmer, bugünkü adıyla Kızılay'ın göreviydi. Ancak her mektup sahibine ulaşamadı. Kurum, arşivlerindeki 30 bine yakın esir mektubunu 100 yıl sonra varislerine ulaştırmak için harekete geçti. Kızılay, asırlık arşivindeki esir belgelerini katalog haline getirdi. Sadece esir mektupları değil, esirlere yardım faaliyetlerine ilişkin resmi yazışmalar, esir listeleri, esir kartları ve fotoğraflar da var katalogda.

Tarihi belgelerin her biri dikkat çekici. Yazışmalarda esirlerin sağlık durumları ile ilgili bilgi verildiği, bazı ülkelerdeki Osmanlı esirlerine kötü muamelede bulunulduğu, esirlerin yer değişimi, esirlere gelen paraların dağılımı gibi bilgiler var. 17 Eylül 1921 tarihli resmi yazıda, İngilizlere esir düşen Osmanlı askerlerin pek çoğunun yanlış tedavi nedeniyle kör olarak ülkeye döndükleri belirtiliyor.