Canlı Yayın
Reha Erus 
İlk kez bu diziyi1981’de Amerika’da seyretmiştim. Hemen de sarmıştı beni. O zamanlar ‘Columbo’ her gün yayınlanıyordu. Karakteri çok ilginçti. İtalyan asıllı bir dağınık dedektif tiplemesi. Hırpani ve kirli bir pardösü, ellerinin üzerine kadar sarkan gömleğinin kolları, yağlanmaya yüz tutmuş kravatı, bakımsız dağılmış saçlar, belinden düşen eski bir kemer, dudaklarının arasından eksik olmayan purosu, zor çalışan ve arada su kaynatan antik sayılacak üstü açık otomobili ve olaylara giderken kendisine eşlik eden obez köpeği.
Komiser Kolombo karakteri yapımcılarca çok iyi tasarlanmış. Klasik dedektifler gibi uzun boylu, karizmatik, yakışıklı değildi. Silahla işi yoktu. Hatta taşımazdı. Sadece zorunlu durumlarda gösterdiği polis kimliği vardı. Adı Frank’tı ama hiç kullanılmazdı dizide. Ekrana gelmeyen karısına düşkündü ve yeri geldiğinde özellikle İtalyan yemeklerini çok iyi pişirdiğini söylerdi. Kılıbık sayılırdı. Kurbanlarına karşı unutkan görünürdü. Ama onları zekice küçük ayrıntılarla tuzağa düşürmesini bilirdi.
Peter Falk bu rolü ile adeta özleşmiş ti. Falk’ın bir gözü takmaydı. Bu nedenle sanki başka bir yere bakarmış gibi karşısındakine renk vermezdi ve bunu koz olarak kullanırdı. ‘Komiser Kolombo’ dalgınlığı, unutkanlığı, hatta şapşal görünümü ile genelde zengin olan katil zanlılarına soruşturmalarında önce umutlandırırdı. Ama o ümit dedektifin iki parmak arasında ki purosu ile alnını karıştırırken ‘Yalnız son bir şey var’ diyerek zanlıya doğru dönmesi cinayetin aydınlattığının habercisiydi. Genelde tüm bölümlerde sona gelindiği bu klişeleşmiş cümle ile anlaşılır, katil kendisini ‘Columbo’ nun tuzağına düştüğünü anlardı.
Efnan Atmacı ‘Komiser Kolombo’ dizisinin yıllar sonra özellikle pandemiden kapanma döneminde yeni nesil tarafından da keşfedilip izlendiğini ve çok beğenildiğini yorumluyor. Doğrudur. Amerika’da ki yakınlarım dizinin bazı günler sabah ve akşam gösterildiğinden söz ettiler. Çünkü dizide şiddet yok, abartı yok ama ince ve keskin zeka genelde hep var. İşte Komiser Kolombo’ nun 50 yıl sonra tekrar fenomen bir hale gelmesinin başlıca nedeni de bu.
Ben tipik bir Peter Falk hayranıydım. Sevilen dizide rol almadan önce bir kaç filmini izlemiştim. Genelde kamera karşısında üstlendiği ikinci derece rollerdi. 2007 yılında ödül almak için Roma’ya gelmişti. Cumhurbaşkanlığı Sarayında ki törene akredite oldum. Özel hayatında da giyimine dikkat etmediğini bilirdim. Nitekim ceket giymemişti.
Blucinle katılmıştı resepsiyona. Hareketleri Komiser Kolombo’ nun aksine sert ve fevriydi. Ödülünü aldıktan sonra ‘Benim burada ne işim var?’ gibilerinden sağa sola hızla yürümeye başladı. Medyaya üç beş laf etti.
Resim çektirirken ‘Çabuk ol’ komutu verdi. Bu sıra dışı davranışlarının Alzheimer hastalığının başlangıcı olduğunu sonradan öğrendik. Bizi Komiser Kolombo tutkusuna sürükleyen Peter Falk 23 Haziran 2011’de artık bu dünyadan haberi yokken aramızdan ayrıldı. Ama bıraktığı miras Covid -19 eve kapanma zorunluluğu sırasında kendisini ikinci kez fenomen yaptı.
İlk kez bu diziyi1981’de Amerika’da seyretmiştim. Hemen de sarmıştı beni. O zamanlar ‘Columbo’ her gün yayınlanıyordu. Karakteri çok ilginçti. İtalyan asıllı bir dağınık dedektif tiplemesi. Hırpani ve kirli bir pardösü, ellerinin üzerine kadar sarkan gömleğinin kolları, yağlanmaya yüz tutmuş kravatı, bakımsız dağılmış saçlar, belinden düşen eski bir kemer, dudaklarının arasından eksik olmayan purosu, zor çalışan ve arada su kaynatan antik sayılacak üstü açık otomobili ve olaylara giderken kendisine eşlik eden obez köpeği.
Komiser Kolombo karakteri yapımcılarca çok iyi tasarlanmış. Klasik dedektifler gibi uzun boylu, karizmatik, yakışıklı değildi. Silahla işi yoktu. Hatta taşımazdı. Sadece zorunlu durumlarda gösterdiği polis kimliği vardı. Adı Frank’tı ama hiç kullanılmazdı dizide. Ekrana gelmeyen karısına düşkündü ve yeri geldiğinde özellikle İtalyan yemeklerini çok iyi pişirdiğini söylerdi. Kılıbık sayılırdı. Kurbanlarına karşı unutkan görünürdü. Ama onları zekice küçük ayrıntılarla tuzağa düşürmesini bilirdi.
Peter Falk bu rolü ile adeta özleşmiş ti. Falk’ın bir gözü takmaydı. Bu nedenle sanki başka bir yere bakarmış gibi karşısındakine renk vermezdi ve bunu koz olarak kullanırdı. ‘Komiser Kolombo’ dalgınlığı, unutkanlığı, hatta şapşal görünümü ile genelde zengin olan katil zanlılarına soruşturmalarında önce umutlandırırdı. Ama o ümit dedektifin iki parmak arasında ki purosu ile alnını karıştırırken ‘Yalnız son bir şey var’ diyerek zanlıya doğru dönmesi cinayetin aydınlattığının habercisiydi. Genelde tüm bölümlerde sona gelindiği bu klişeleşmiş cümle ile anlaşılır, katil kendisini ‘Columbo’ nun tuzağına düştüğünü anlardı.
Efnan Atmacı ‘Komiser Kolombo’ dizisinin yıllar sonra özellikle pandemiden kapanma döneminde yeni nesil tarafından da keşfedilip izlendiğini ve çok beğenildiğini yorumluyor. Doğrudur. Amerika’da ki yakınlarım dizinin bazı günler sabah ve akşam gösterildiğinden söz ettiler. Çünkü dizide şiddet yok, abartı yok ama ince ve keskin zeka genelde hep var. İşte Komiser Kolombo’ nun 50 yıl sonra tekrar fenomen bir hale gelmesinin başlıca nedeni de bu.
Ben tipik bir Peter Falk hayranıydım. Sevilen dizide rol almadan önce bir kaç filmini izlemiştim. Genelde kamera karşısında üstlendiği ikinci derece rollerdi. 2007 yılında ödül almak için Roma’ya gelmişti. Cumhurbaşkanlığı Sarayında ki törene akredite oldum. Özel hayatında da giyimine dikkat etmediğini bilirdim. Nitekim ceket giymemişti.
Blucinle katılmıştı resepsiyona. Hareketleri Komiser Kolombo’ nun aksine sert ve fevriydi. Ödülünü aldıktan sonra ‘Benim burada ne işim var?’ gibilerinden sağa sola hızla yürümeye başladı. Medyaya üç beş laf etti.
Resim çektirirken ‘Çabuk ol’ komutu verdi. Bu sıra dışı davranışlarının Alzheimer hastalığının başlangıcı olduğunu sonradan öğrendik. Bizi Komiser Kolombo tutkusuna sürükleyen Peter Falk 23 Haziran 2011’de artık bu dünyadan haberi yokken aramızdan ayrıldı. Ama bıraktığı miras Covid -19 eve kapanma zorunluluğu sırasında kendisini ikinci kez fenomen yaptı.
SON DAKİKA
