Canlı Yayın
Reha Erus 
Ülkede tanker şoförlerinin eksikliği nedeni ile tedarik zincirindeki aksamalardan benzin istasyonları fazlasıyla etkilenirken soruna çare bulmak için devreye Savunma ve Ulaştırma bakanlıkları sokuldu ve yaklaşık100 bin sürücü açığının ilk aşamada sınırlı sayıda askerlerle kapatılmaya çalışacağı açıklandı. Ne var ki orduda sürücü olarak görev yapan 150 kadar asker kısa süreli tehlikeli madde tankeri kullanabilmek için eğitilerek en çok ihtiyaç duyulan bölgelere kısa zamanda sevk edilecekler.
Sürücü açığı Brexit ile son dönemlerde ciddi bir şekilde kendisini göstermişti. AB üyeliğinden ayrılan İngiltere’de bu ülkelere bağlı şoförlerin azalması tedarikçi zincirinde sorunların başlamasına neden olmuş, ayrıca koronavirüs sırasında kamyon ruhsatı incelemelerinin askıya alınması da yaşanan krizi körüklemişti.
İngiltere uyguladığı karantina nedeniyle AB dışı ülkelerden şoför açığını kapatamıyor. Bunun için devreye girecek asker şoförlerinin ilk aşamada benzin istasyonlarının rahatlatacağı sanılmakta. Halen istasyonlarda oluşan ciddi kuyruklarda araç başına sadece 30 Sterlin, yani 360 liralık benzin veya dizel satışı gerçekleşebiliyor.
Fotoğraf: AP
Bu İngiltere’de günümüzde yaşanan yakıt krizi beni neredeyse 50 yıl öncesine,1973’e götürdü. O tarihte başlayan Arap - İsrail savaşı ile birlikte petrol üreten OPEC ülkeleri petrol fiyatlarını arttırması dünyada büyük krize neden olmuştu. Tabii Türkiye’de kriz daha fazla hissedildi. İhracat gelinin neredeyse hepsi petrol ithalatını ancak karşılar hale geldi.. Derken Kıbrıs çıkartması ve ardından gelen ABD ambargosu ile dengeler altüst oldu ve dış ticaret açığı tavan yaptı. Tabii petrol alımı aksayınca benzin istasyonlarında ilk kuyruklara tanık olundu. Türkiye de o dönemde araç sayısı şimdiki gibi değildi. Ama yine de acil ihtiyaç öncelik toplu taşıtlara sağlandı.
O dönemde benim aracım triptik ve Roma plakalıydı. Her altı ayda bir yurt dışına çıkma koşulu ile kullanıyordum. Bu arada Ankara hükümeti benzini bir tür karneye bağlamıştı. Gece kuyruklarda aracında yatanlara tanık oluyorduk 20 - 25 litre benzin için. Ben şanslıydım. Hem basın kartım hem de yabancı ruhsatlı aracım olduğu için önceliğim vardı. Özellikle yabancı plakalı aracımı sıraya girmeden başka bir pompaya yanaşarak deposunu izin verilen belirli bir miktarda doldurabiliyordum. Birkaç kez aile içerisindeki diğer araçlara depodan depoya benzin aktardığım da olmuştur. Yani şu sıralar İngilizlerin başına gelen bu çilekeş olağanüstü zor durumu yaklaşık 50 yıl önce şoför değil döviz yokluğundan yaşadığımızı anımsadım.
Fotoğraf: AP
Ülkede tanker şoförlerinin eksikliği nedeni ile tedarik zincirindeki aksamalardan benzin istasyonları fazlasıyla etkilenirken soruna çare bulmak için devreye Savunma ve Ulaştırma bakanlıkları sokuldu ve yaklaşık100 bin sürücü açığının ilk aşamada sınırlı sayıda askerlerle kapatılmaya çalışacağı açıklandı. Ne var ki orduda sürücü olarak görev yapan 150 kadar asker kısa süreli tehlikeli madde tankeri kullanabilmek için eğitilerek en çok ihtiyaç duyulan bölgelere kısa zamanda sevk edilecekler.
Sürücü açığı Brexit ile son dönemlerde ciddi bir şekilde kendisini göstermişti. AB üyeliğinden ayrılan İngiltere’de bu ülkelere bağlı şoförlerin azalması tedarikçi zincirinde sorunların başlamasına neden olmuş, ayrıca koronavirüs sırasında kamyon ruhsatı incelemelerinin askıya alınması da yaşanan krizi körüklemişti.
İngiltere uyguladığı karantina nedeniyle AB dışı ülkelerden şoför açığını kapatamıyor. Bunun için devreye girecek asker şoförlerinin ilk aşamada benzin istasyonlarının rahatlatacağı sanılmakta. Halen istasyonlarda oluşan ciddi kuyruklarda araç başına sadece 30 Sterlin, yani 360 liralık benzin veya dizel satışı gerçekleşebiliyor.
Fotoğraf: AP
Bu İngiltere’de günümüzde yaşanan yakıt krizi beni neredeyse 50 yıl öncesine,1973’e götürdü. O tarihte başlayan Arap - İsrail savaşı ile birlikte petrol üreten OPEC ülkeleri petrol fiyatlarını arttırması dünyada büyük krize neden olmuştu. Tabii Türkiye’de kriz daha fazla hissedildi. İhracat gelinin neredeyse hepsi petrol ithalatını ancak karşılar hale geldi.. Derken Kıbrıs çıkartması ve ardından gelen ABD ambargosu ile dengeler altüst oldu ve dış ticaret açığı tavan yaptı. Tabii petrol alımı aksayınca benzin istasyonlarında ilk kuyruklara tanık olundu. Türkiye de o dönemde araç sayısı şimdiki gibi değildi. Ama yine de acil ihtiyaç öncelik toplu taşıtlara sağlandı.
O dönemde benim aracım triptik ve Roma plakalıydı. Her altı ayda bir yurt dışına çıkma koşulu ile kullanıyordum. Bu arada Ankara hükümeti benzini bir tür karneye bağlamıştı. Gece kuyruklarda aracında yatanlara tanık oluyorduk 20 - 25 litre benzin için. Ben şanslıydım. Hem basın kartım hem de yabancı ruhsatlı aracım olduğu için önceliğim vardı. Özellikle yabancı plakalı aracımı sıraya girmeden başka bir pompaya yanaşarak deposunu izin verilen belirli bir miktarda doldurabiliyordum. Birkaç kez aile içerisindeki diğer araçlara depodan depoya benzin aktardığım da olmuştur. Yani şu sıralar İngilizlerin başına gelen bu çilekeş olağanüstü zor durumu yaklaşık 50 yıl önce şoför değil döviz yokluğundan yaşadığımızı anımsadım.
Fotoğraf: AP
SON DAKİKA
