Toplumcu Gerçekçi Şiir Nedir, Temsilcileri Kimlerdir? Toplumcu Gerçekçi Şiir Özellikleri Nelerdir?

1920 yılında Nazım Hikmet önderliğinde başlayan ve toplumdaki sorunları ele alarak sosyalist bir çizgide dile getirmeyi amaçlayan sanat anlayışı toplumcu eğilimdir. Bu toplumcu eğilimci çizgide ilerleyen ve Cumhuriyet sonrasında Türk şiirinde ortaya çıkmış olan ve etki alanı geniş şiir yönelimlerinden biridir.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Toplumcu Gerçekçi Şiir Nedir?

Toplumcu gerçekçi şiir, Türk Edebiyatı'nın Cumhuriyet Döneminde çok fazla taraftar toplayan akımlarından biridir. Toplumcu gerçekçiler, şiirlerinde gündelik hayatta olan ve devlet yönetiminde gördükleri problemleri şiirlerine aktarmışlardır. Böylelikle ideolojik bir edebiyat ortaya çıkarmışlardır. Şiirlerinde kullandıkları şiir tekniği ise serbest ve yenilikçi bir tekniktir. İdeolojik nedenler sebebiyle toplum tarafından bazı kesimler tarafından çok sevilseler de bazı kesimler tarafından hiç sevilmemişlerdir.

Toplumcu gerçekçi şiir yazan şairler genelde isyankar bir tavır sergilerler. Var olan problemleri sert fakat süslü bir dil ile anlatırlar. Sanatın toplum için yapılmasını savunmuşlardır ve buna göre hareket etmişlerdir. Toplumcu gerçekçi şairlere göre halk yapılan sanatı anlamalı ve sanatın içeriği de toplumsal olmalıdır.

Toplumcu Gerçekçi Şiir Temsilcileri Kimlerdir?

Nazım Hikmet, Ahmet Oktay, Necati Cumalı, Ahmet Arif, Hasan Hüseyin Korkmazgil, Özdemir İnce, Ceyhun Atıf Kansu, Enver Gökçe, Can Yücel, Eray Canberk, Gülten Akın, Kemal Özer, Yaşar Miraç ve Ataol Behramoğlu toplumcu gerçekçi şairlerdir.

Toplumcu Gerçekçi Şiir Özellikleri Nelerdir?

1920'li yıllarda Nazım Hikmet öncülüğünde başlayan bir şiir anlayışıdır.

Genellikle yoksulluk, yaşam mücadelesi, eğitimsizlik, işçi ve köylülerin ezilmesi, sömürülme, eşitsizlik ve baskı gibi toplumsal konuları ele almışlar ve şiirlerini de bu konular hakkında yazmışlardır.

Toplumsal sorunlar genel olarak sosyalist düşüncenin yaklaşımı ile dile getirilmiştir.

Gerçekçi sanatın halkla iç içe olan ve onun sorunlarını dile getiren bir sanat olduğunu savunmuşlardır.

Sanat toplum içindir anlayışları vardır.

Şiirin biçimine önem verilse de çoğunlukla içeriğine önem verilmiştir. Yani şiirin estetik yönü arka plana atılmıştır.

Serbest nazımı savunmuşlardır.

Şiirler de kafiye ve redif kullanmamışlardır. Şiir de ki ahengi kelime tekrarları ve ses akışı ile sağlamışlardır.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

İdeolojilerini şiirlerine yansıtmaktan çekinmemişlerdir.

Bu şiir anlayışıyla o döneme kadar işlenmeyen konuları işlemişlerdir.

Kitleleri harekete geçirmek için şiirlerinde güçlü bir hitabet kullanmışlardır.

Yalın bir dil kullanmayı tercih etmişlerdir.

Politik içerik taşıması nedeniyle şiir de etkileme ve belirleme gücü yükselmiştir.

Şiirde yer alan paralel, simetrik akışlar ve kırılmalar Rus şair Mayakovski'den esinlenilmiştir.

Şiirler de coşkulu ve didaktik bir dil kullanılmıştır.

Şiirler de insan sevgisi açık bir şekilde bellidir.