Toplumcu Şiir Nedir, Temsilcileri Kimlerdir? Toplumcu Şiir Özellikleri Nelerdir?

Toplumcu şiir, 1960 anayasasının getirdiği göreli özgürlük ortamı, siyasal sürecin şiddetlenmesini ve çeşitlenmesini sağlar. Büyük çoğunluğun örgütlenerek liberal kapitalist sistem karşısında kendi konumunu ve varoluşunu sorgulamaya başlarken, öznelliğinin yetersizliğini ve yoksulluğunu gören kişi, kurtuluşunu siyasal sürece katkıda bulunmak için büyük bir çoğunlukla dayanışmada bulur. Liberal kapitalist sistemin şekillendiği söylem düzeyi karşısına, Marksist ideoloji, alternatifi olan bir söylemle çıkar.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Toplumcu Şiir Nedir?

Toplumcu Gerçekçi Şiir, toplumcu eğilimci bir çizgide Cumhuriyet sonrasında Türk şiirinde meydana gelen ve etki alanı oldukça geniş olan şiir yönelimlerinden birisidir. Toplumcu gerçekçi bir şiir anlayışında sanat ve halk ilişkisi üzerine durulmuş olan ve genel olarak halkın sorunlarını dile getirmeyen eserlerin, gerçek sanat eseri olamayacağı vurgulandı.

Toplumcu Şiir Temsilcileri Kimlerdir?

Toplumcu gerçekçiliğin çeşitlenmesi için Birinci Dünya Savaşı ve ondan sonra gelen Rusya'daki Ekim İhtilali'nin etkisi ile meydana geliyor. Anamalcı bir (kapitalist) toplum düzeninin, yeni toplum düzenine dönüştürme sürecini başlatacak olan düşüncelerin de yaygınlaşmasına ve bu düşüncelerin yazınsal ürünlerin dokusu içinde olmasına yol açtı.

Anamalcı düzenin çok yönlü eleştiri yapma, bu düzenin yerini alacak olan toplumcu (sosyalist) düzeni gösterme eğilimi de önemli ölçüde güçlendiriyor. İlerleyen dönemlerde pek çok şairi etkileyecek olan bu şiir eğilimi, ilk yıllarda Ercüment Behzat Lav, Nazım Hikmet ve İlhami Bekir Tez gibi isimlerin şiirlerinde ortaya çıkmaya başladı. Toplumcu Gerçekçi Şiir temsilcileri ise şunlardır;

Hasan Hüseyin Korkmazgil

Nazım Hikmet Ran

Ahmet Arif

Attila İlhan

Enver Gökçe

Rıfat Ilgaz

Arif Damar

Toplumcu Şiir Özellikleri Nelerdir?

1920’li yıllarda Nazım Hikmet’in öncülüğü ile meydana gelen bir şiir anlayışıdır.

Genellikle yaşam eğitimsizlik, mücadelesi, yoksulluk, köylü ve işçilerin sömürülmesi ve ezilmesi, baskı ve eşitsizlik gibi toplumsal sorunlar ele alınıyor.

Gerçek sanatın halka yaklaşan ve halkın sorunlarını dile getiren bir sanat biçimi olduğunu savunurlar.

Bu şiir anlayışında işlenen toplumsal sorunlar ağırlıklı olarak sosyalist düşüncenin yaklaşımı ile dile getirilir.

Sanat toplum içindir anlayışını benimserler.

Gerçek sanatın halka daha çok yaklaşan ve onun sorunlarını dile getiren bir sanat olduğunu savunmuşlardır.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Şiirin şeklinden çok içeriğine önem verilmiş, şiirin estetik yönünü ise, göz ardı edilmiştir.

Şiirlerinde erdiği ve kafiye kullanmadılar; ahengi ses, ses akışıyla ve kelime tekrarları sağladılar.

Şiirde serbest nazım biçimi savunuldu.

İdeolojilerini ise bu şiirlere yansıtmaktan çekinmemişlerdir.

Kitleleri harekete geçirmek için şiirlerinde güçlü bir hitabete yer verdiler.

Şairler bu şiir anlayışı ile birlikte o döneme kadar işlenmemiş olan tüm konulara ve kavramlara değindiler.

Şiirlerde olabildiğince yalın bir dil kullanmayı tercih ettiler.