Ferdi Baba’dan 7 hayat dersi

Arabesk müziğin en önemli temsilcilerinden Ferdi Tayfur, 79 yaşında hayatını kaybetti. Şarkılarıyla müzik dünyasında, rol aldığı filmlerle Türk sinemasında derin izler bırakan sanatçının vefatı sanat dünyasını acıya boğdu. Hürriyet yazarı Savaş Özbey Ferdi Tayfur'un hayatını ve yaptığı röportajları köşesinde paylaştı. İşte o yazı...

Haberin Devamı

/

İlk romanı “Paraşütteki Çocuk”u çıkardığı 2017’de tanıştık Ferdi Tayfur’la. Emekli bir arabeskçinin edebiyata merak salması ilginç gelmişti. İşin biraz da mavrasını yaparım niyetiyle atlayıp yanına, Adana’ya gittim. Müdavimi olduğu, çok hürmet gördüğü bir ocakbaşında buluştuk. Daha ilk sorudan anladım, fena yanılmıştım: “Bir de romanım olsun” fantezisi değildi karşımdaki. Hayattan 72 yılda süzüp biriktirdiklerini, mahir bir usta sükunetiyle yavaş yavaş önüme serdi. O heybesindekileri döktükçe ben kendime gelip edebimi topladım. Ve artık köşesine çekilmiş bir bilgeden... “Kardeş” hitabı eşliğinde... Dünyaya, insanlara, şöhrete, paraya, aşka ve vatana dair hayat dersleri dinledim. Aşağıda okuyacaksınız, üzerinde çalıştığını söylediği son bir kitabı daha vardı: “Ve Bitti...” Ömrü vefa etmedi, yayınlayamadı. Okuyamayan biziz tabii. Yoksa o, satırı satırına hepsini yaşamıştı.

KARAKTER: Büyüklük taslamayacaksın

/

Her zaman şükrederim. Bazıları en ufak bir rahatsızlık yaşayınca isyan eder Tanrı’ya. Bende isyan yok. Olacak olur, onun önüne geçemezsin. İyiyim ben, iyiyim. Asla ummayacağım güzel şeyler geldi başıma. Mutlu oldum ben bu hayatta. Açık konuşmak lazımsa bu kadarını ben de beklemiyordum. Çünkü huyum güzel. Büyüklük taslamadım... Bir de çok çalıştım ben, çok. Albüm, sinema, çok eser verdim. Hep amatör ruhla. Kilyos yolunda çöl sahneleri çektiğimiz bir kumsal vardı. Albümler, filmler rekorlar kırıyor... İnanır mısın, aküleri taşırdım. E bir de o zamanlar yakışıklı gençtim tabii. Demem o ki farkına varılıyorsun güzel insan doğunca...

Haberin Devamı

REKABET: Örnek alacaksın

/

Müzik değil, sinemaydı benim asıl hayat amacım. Ama tanıdık yok, bildik yok, torpil lazım. Nereden bulacağım, fakir çocuğusun... Zeki Müren’in filmini gördüm: “Beklenen Şarkı”. Baktım hem şarkı söylüyor hem sinemada oynuyor. Zeki Müren! Haa demek ben de yapabilirim bu işi... Örnek aldım. Öyle girdim sinemaya. Sinemanın dört yapraklı yoncası gibi arabeskte de bak, dört: Orhan Abi (Gencebay), Müslüm Gürses, İbrahim Tatlıses ve Ferdi Tayfur... Bu kadar! Çünkü arkadan yenisi gelmiyor. Ama rekabete zamanım yoktu. Yani rakip seçip rekabet etmeye. Bir de dikkat ettiysen bu dört kişi de ayrı ayrı şeylerdi. Sesler, tavırlar farklı... Birbirimize benzemezdik. Siyasete hiç girmedim, o başka bir olay. Ben hukuka inanırım, adalete, paylaşmaya, özgürlüğe. Bir ülkenin en büyük dokunulmazları. İnşallah bunlar katakulliye gelmez. Çünkü hukuk olmayan memleket, memleket değildir. Dağ başıdır orası...”

İLİŞKİLER: Âşık kalmak istiyorsan tanımayacaksın

/

Antalya’da “Batan Güneş”i çekiyorduk. Necla Nazır falan... (Yıllarca büyük aşk yaşadılar, Tuğçe adında müzisyen bir kızları var.) Bütün ekip akşam lokantadayız. Omzuma bir el dokundu, döndüm. Bıyıklı bir adam... “Sakın âşık olma” dedi. Anlamadım, “Tabii tabii” falan dedim, geçiştirdim. Oradan kalktık, Dalya Oteli vardı, oraya gittik. Gece kulübündeyiz, Necla Hanım falan dans ediyorlar. Bir adam geldi, elinde viski bardağı... Yanıma çöktü, “Sakın âşık olma” dedi. Aynı gece, iki farklı mekân, hiç tanımadığım insanlar. Şaşılacak bir şey değil mi? Hiç unutmam ben bunu. Aşkı yaşaması güzel ama sonuçlarına da katlanmak gerek. Karakterini elinden alır. İnsanın kendini mutsuz edecek şeyi, mutsuz edecek kişiyi sevmesidir aşk. Bir insanı neden seversin? Tanımadığın için. Leyla ile Mecnun hiç bir araya gelmediler ki... Tanıdıktan sonra başlıyorsun uzaklaşmaya. Bütün mesele bu: Âşık kalmak istiyorsan, tanımayacaksın.

Haberin Devamı

İNSAN: Tedbirli olacaksın

/

Varlıklı değilim. Önemli değil. Gerekli de değil, iyi de değil. Başkasına muhtaç değilsen, zenginsin. Muhtaç olursan eğer, bütün foyan çıkar ortaya. Anladın mı şimdi zenginliği? Büyük pişmanlıklarım yok. Yaptığım iyiliklerden pişman oldum zaman zaman. “İyilik yap, kötülük bul” derler ya, çok önemli bu. İnsanın tabiatında var... Bunu akılda tuttuğun zaman iyi yoldasın. Aklında tutmazsan mahvolursun. Tedbirli olacaksın. Çünkü karşındaki, insan. Anında düşünen. Anında karar veren. Anında dönen...

APTALLIK: Dünyayı çöpe atmayacaksın

/

Paraşütteki Çocuk” kitabımda bahsettiğim gibi dünya, üzerinde yaşayan bütün canlıların anavatanıdır. İnsanların “gezip görme” hakkı vardır. Özgürlüğe dair bir şey o söylediğim. Sınırlar, pasaportlar, vizeler... Nedir bunlar ya! Her insanın dünyanın her yerine gitme hakkı vardır. Her şeyi çöpe atabilirsiniz ama dünyayı atamazsınız. Aptal işi olur bu. Kardeşim şunu bil; evrende iki şey kalıcıdır: Biri dünyanın kendisi, diğeri de aptallık. Okulda 7 yaşında aptal bir arkadaşın mı vardı? Şimdi git bak, hâlâ aptaldır. Kalıcı o, değişmez.

Haberin Devamı

ATATÜRK

/

Unutmayacaksın, sen unutsan dünya unutmaz Başbakan olabilirsin, bakan olabilirsin, reisicumhur bile olabilirsin ama sanatçı olamazsın” diyor. Askerde, Ankara’da bando bölüğündeydim ben. Atatürk’ün bu lafı yazıyordu duvarda. Gider gelir, o lafı okurdum. Sanatçı olarak en etkilendiğim sözü budur. Teşvik ediyor insanı. Atatürk’süz olmaz. Türkiye’yi kurtarmış. Darmadağın olmuş bir ülke... Giren çıkan Fransızlar, İtalyanlar, İngilizler, Yunanlılar... Parçalanıp gidiyoruz, bugünkü Irak gibi. Bir adam çıkıyor, “Arkadaşlar ya istiklal ya ölüm” diyor. Yani ya öleceğiz ya da bu ülkeyi kurtaracağız. Öyle bir intiba bırakmış ki, sen unutursun ama dünya unutmaz. Kınarlar hem de. “Vay be” derler, “Bir adamı sığdıramadılar; bir adamın heykelini bile sığdıramadılar” derler. O bir şey istemiyor ki. İdeallerini yazmış, çizmiş, Nutuk’lar bırakmış. “Yaparsanız böyle olur, yapmazsanız siz bilirsiniz” demiş, gitmiş adam. Ben bırakmış olduğu cumhuriyete inanıyorum. Gözümü öyle açtım çünkü. Biz tarımda kendi kendine yetebilen yedi ülkeden biriydik. Şimdi samanı bile dışarıdan alıyorlar. Bu iyi bir şey değil. Bu kadar toprağı olan bir ülkede mahsuller dallarında çürüyor. Pazarda alan da ağlıyor, satan da. Bir ağlamayan kim? Haldeki toptancı...”

ÖLÜM: Kimsenin sırrını açıklamayacaksın

/

Korksan da değişmiyor, korkmasan da. Dünya kimlere kalmamış, bana mı kalacak? İki kapılı bir han... Biri girer, biri çıkar. Kendimle çok sır götürecek miyim? Götürmeyip ne yapacaksın? İnsanların sırlarını açıklasan ne olur? Bir anlıktır o. Sonra dünyanın en kötü insanı olursun.

Haberin Devamı

/

MİNİ RÖP-1

Konsere çıkmadan boğazı yağlamak gerek

◊ Şeker problemi atlattınız, şimdi nasıl sağlığınız?

- İyiyim çok şükür. Gördüğün gibi.

◊ Maşallah. Hiç sigara kullandınız mı?

- İçtim. Şarkıcılığa başlayınca kestim. Kesmedim de kıstım.

◊ İçki?

- İçerdim zamanında. Çok içmezdim. Konsere çıkmadan atardım. Boğazı yağlamak gerekiyor. Şarap içerdim. Beyaz şarap.

/

MİNİ RÖP-2

Yeni romanın adı: “Ve Bitti...”

◊ Yazarlık nasıl başladı?

- Senaryo yazmayı seviyordum. Haşır neşirdim zaten bu işlerle.

◊ Yazar olarak etkilendiğiniz insanlar var mı?

- Zülfü Livaneli var, iyi kalemdir. Bir de Yaşar Abi. Yaşar Kemal.

Haberin Devamı

/

◊ Ne kadar sürdü kitabı yazmanız?

- 3 sene. Aklıma geldikçe yazıyorum. En çok Marmaris’te, yazlıkta

.◊ Bunu yayımladınız. Var mı başka proje?

- Var, üstünde çalışıyorum. O da roman.

Aslında bugüne kadar bütün biriktirdiklerim... Adı da şöyle olacak: “Ve Bitti!”