Yunanistan'ın ünlü bestecisi ve sanatçısı Theodorakis 96 yaşında yaşamını yitirdi. Yunan sanatçı Türkiye'de de çok yakından takip edilen 1 isimdi. Yunanistan - Türkiye arasındaki ilişkileri iyileştirmek için çalışıyordu. Sanatçı İstanbul'da Zülfü Livaneli ile birlikte pek çok konser vermişti. Müzik dünyasına binden fazla şarkı katmıştı. Sanatçı zorba filmi için bestelediği müzikle de aslında dünya çapında ün kazanmıştı. Yunan Kültür Bakanı Theodorakis in hayatını kaybetmesinin ardından, "Bugün Yunanistan'ın ruhunun bir parçasını kaybettik" dedi. Theodorakis 29 Temmuz 1925'te Yunanistan'ın Sakız Adası'nda, Giritli bir baba ve İzmir Urla'lı bir annenin oğlu olarak dünyaya gelmişti. Zülfü Livaneli, yakın dostu Theodorakis'in ölüm haberini CNN TÜRK canlı yayınında andı.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Theodorakis'le 1983 te tanıştık ve daha önce tabii ben onun müziğinin hayranıydım, her zaman dile getirdim. 1983'te Atina konserinde, o bütün heybetiyle "Nerede Livaneli?" diye soyunma odama geldi. Ondan sonra hiç ayrılmaz bir dost olduk. Benim için bir abi hem sanatta hem müzikte hem hayatta büyük bir şahsiyetti ve büyük bir müzisyendi. Şöyle yanlış anlamalar var. Theodorakis in sesi şöyleydi, böyleydi. Önce şunu söyleyeyim, Theodorakis şarkıcı değildi, besteciydi. Besteleriyle yirminci yüzyılı 21. yüzyıla aktaracak şekilde müthiş bir damga vurmuştu müziğe.

1986 yılında biz bir ortak albüm yapmıştık. Türkiye'de albüm "Güneş topla benim için" adıyla çıkmıştı. Onun Altınplak töreni için ilk kez İstanbul'a geldi.

Daha sonra konserler yaptık ve Altınplak aldığımız gün Türkiye - Yunanistan Dostluk Derneği'ni kurduk. Bu derneğin çok büyük çalışmaları oldu. Türkiye'den de, Yunanistan'dan da çok arkadaşımız vardı. Hatta vizelerin kaldırılması çalışmaları, okul kitaplarından iki ülke hakkındaki düşmanlık ifadelerin çıkarılması gibi. Fakat tabii böyle büyük bir şahsiyeti anlatmak kolay değil.

Almanlara karşı Alman işgaline karşı mücadele eden. Hapisler, sürgünler, işkencelerden geçen daha sonra cuntaya karşı mücadele eden hayatı mücadelelerle geçmiş ama ben hep ziyaret ediyordum. Yataktan kalkamadığı zamanlar bile bir delikanlı gibi mücadelesini sonuna kadar devam ettiren bir insandı. Halkın dostuydu, işçilerin dostuydu, ezilenlerin dostuydu. Gitti ve bundan da hiçbir zaman vazgeçmedi. Bir de ilginç 1 anı anlatayım. Yunanistan'da Cumhurbaşkanlığı teklif ettiler. Bütün partiler toplandı geldi liderleri, "Sizin Cumhurbaşkanı olmanızı istiyor. Çünkü tarihsel bir anıt Theodorakis", bu da dediki "Çok teşekkür ederim ama, benim bazı şartlarım var. Mesela, Amerikan başkanı gelirse ben onun elini sıkmam" dedi. "Peki, teşekkür ederiz" deyip gittiler. Yani böylesine Yiğit bir adamdı. Ne mevki, ne makam, ne servet ne şu ne bu. O müziği ile dövüştü ve bizim halkımızla yaptığı o dostluk girişimlerimizle tabii. 2 ülkede de basın bazen biliyorsunuz çok ters düşebilir ve Theodorakis'i de yaptığı açıklamalardan dolayı Türkiye'den Yunanistan'a döndüğü zaman, "İşte bu vatan haini. Türklerin dostu" dediler. Ama tabi hiç böyle şeylere aldırmadan hayat boyu mücadelesini sürdürdü. Şimdi cenaze törenine tabi katılacağım her ay bana gel bir kere diyordu. Başbakan Miçotakis demişti ya, "Biz onun hiç ölmeyeceğini zannediyorduk" hakikaten öyle ben de öyle sanırdım. Ama tabii hepimizin hayatının içinde olmaya devam edecek."