50 binden fazla insanın hayatını kaybettiği deprem bölgesinde acı çok büyük. Deprem mezarlıklarında gözyaşı hâkim. CNN TÜRK ekibinden Fulya Öztürk ve Doğukan Yıldırım, Hatay'daki deprem mezarlığına gitti. Orada 3 evladını ve eşini kaybetmiş bir babanın gözyaşları yürekleri dağladı. İşte o duygu dolu anlar.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

“Ölenler ölümü bilmez, ölüm kalanlar içindir. Bu söz geliyor aklıma.” Mezarlığa gelince, mezar başında gözyaşı dökenler “Biz de yaşamıyoruz ki” diyor, tıpkı Cengiz Balk gibi. Eşini ve 3 evladını toprağa verdi. O anlatıyor, o konuşuyor. “Gözümüzün yaşı dinmiyor.”

Depremzede Cengiz Balk yaşadığı acıyı şu sözlerle anlatmaya çalışıyor: "Ne diyeceğimi bilmiyorum ne söyleyeceğimi bilmiyorum, nasıl özür dileyeceğimi de bilmiyorum. Oğlan nişanlıydı, kız nişanlıydı. 3 kuruş para için İstanbul’a gittim çalışmaya. Bebeğim hayat arkadaşım benim, milyarda bir gelecek bir insan eşim. Nasıl biriydi? Tarif edilmez ki. 25 yıl evlendiğimizden bu yana çalışsam da çalışmasam da beni arar, ‘canım neredesin, ne yapıyorsun, sağlığında bir sıkıntı var mı?’ Bir gün kendi adına benden bir şey istemedi, şükürlü bir kadındı. 40 yaşındaydı. Yıllar önce ‘canım ben 40 yaşına gelince öleceğim’ dedi. Dedim yapma. Bensiz perişan olursun dedi. ‘Doğru’ dedim, ‘beraber öleceğiz koyun koyuna sarılıp öleceğiz’ dedim. ‘Çoluğa çocuğa güven olmaz’ dedim, ‘ne sen benim arkamda kal ne ben senin arkadan kalayım’ dedim. Şimdi bırakıp gideceğim cumartesi günü. İşte böyle bir kadın kaç kişiye, milyarda bir bile gelir mi sence? Ailem olduğu gibi gitti, hepsi gitti. Ağustosta düğününü yapacaktım. Geçen internette gördüm bilmiş adamın bir tanesi diyor ki, hayat arkadaşı mesela evleneceğin zaman diyor yüzde 70'ini yakalarsan yüzde 30'una katlanacaksın. Sinirlendim o zaman sen bizi görseydin inanmazsın ki dedim. Evlendiğimiz günden beri el ele 25 yıl bu el bırakılmadı ama şimdi bırakıldı işte. Kaldık yalnız. Nereye gideceğim, ne yapacağım bilmiyorum. Çalışamıyorum da artık. Hangisine şimdi derdimi anlatayım ben. Nişanlısı bile kendine gelemedi çocuk daha. Herkes gıptayla bakıyordu, liseli aşık gibisiniz diyorlardı, el ele geziyorduk. Böyle bir aileyi kaybettim. Ben şimdi ne yapacağım?"

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Mezarlıkta başka bir kabir başında bir başka depremzede de "Amcam, yengem. Mezarı düzenlemeye geldik, biraz düzenledik biraz daha düzenleme yapalım dedik. Ne söylenir? Sözün bittiği yer ne diyelim. Geliyoruz. Buraya baş ucuna ekeceğiz bu çamı. Şu an bir şey yapmadık zaten yaptırmıyorlar, toplu yapılacakmış galiba onu bekliyoruz. Zor gördünüz yani şehri de gördünüz zor yani Allah yardımcımız olsun."

İnsansın acısını insan alırmış. Bize düşen geride kalanların acısını paylaşmak, onlara destek olmak. Unutma Türkiye, depremzedeler unutulmamayı istiyor.