Geçmişten bugüne kadar Türk kültürü gelişerek ve değişerek sürekli olarak yenilenmektedir. Yemek, spor, sanat hatta kullandığımız dile kadar kültürel olarak birçok değişim yaşamıştır ve halen de bu değişim devam etmektedir. Özellikle Kavimler Göçü ile beraber Türklerin ana yurdu olan Orta Asya'dan kitleler halinde göç etmesiyle Türkler için yeni bir dönem başlamıştır.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Türk kavimleri Dünya'nın birçok bölgesine göç ederek yeni bir hayat kurma yoluna girmiştir. Gittikleri bölgelere hem kendi özgün kültürlerini götürüp yaymış hem de gittikleri bölgelerde mevcut bulunan kültürlerden etkilenmişlerdir.

Karşılıklı bir etkileşim sonucunda sentez kültürler oluşmuştur. Ancak eski Türk kültürünü devam ettirdiğimiz birçok yön de bulunmaktadır. Eski Türk kültürüne ait isimleri halen kullanıyor oluşumuz bu kültüre hala bağlı olduğumuzu gösteren bir kanıt niteliğinde sayılabilir. 

Eski Türk İsimleri: Eski Türkçe de En Çok Kullanılan Erkek ve Kadın İsimleri 

Eski Türkçe isimlerin bir bölümü bu dönemde kullanılmasa da diğer bir bölümü ise halen günümüzde kullanılmaya devam etmektedir.

Eski Türkçe Erkek isimleri; 

Aykut, Aspar, Aras, Ayhan, Ataman, Akın, Alper, Alp Alparslan, Alptekin, Altan, Anıl, Arda, Ayaz

Balamir, Bartu, Balaban, Barkan, Barış, Bertuğ, Barlas, Bahadır, Başar, Batu, Bayhan, Berk, Berkay, Berke, Bertuğ, Boğaç, Bora 

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Cengiz, Coşkun, Çağan, Çağdaş, Çağatay, Çağlar, Çağrı, Çetin

Dumrul, Doğan, Doruk

Ediz, Ecevit, Erhan, Eymen, Erkil, Erkin, Ergün, Efe, Ekin, Egemen, Emre, Engin

Gencer, Giray, Gökay, 

Han, Hakan

Kutay, Kutadgu, Kutan, Kağan

İlter, İlteriş, İlker,

Yabgu, Yalım, Yula, Yazgan,

Eski Türkçe kadın isimleri;

Akkara, Akay, Adberilgen, Alev, Asena, Aşkın, Ayben, Aybike, Ayça, Aydilge, Aysun, Ayla, Aydan

Balkır, Banıçiçek, Başak, Begüm, Belçin, Belen, Belgin, Beril, Burçe, Burçin, Burçak, Bilge, Bige,

Berrin, Bensu, Beliz,

Cankız, Ceren, 

Çağla, Çolpan, Çiğdem, Çiçek 

Ela, Esen, Esin, Elçin, Ezgi

Gökçe, Günçiçek, Güler, Gözde, Görkem, Güzin, Gönül, Göksu, Gökçen, Gizem, Gediz

Handan, Hazal

Iraz, İynem, Ilgın, Irmak, Işık, İlayda, İmge, İnci, İpek, İzel,

Maral, Müge, Mehtap

Laçin 

Olcay, Oylum, Oya, Özge, Özlem 

Pamir, Pelin, Pınar 

Seçil, Selda, Selen, Selin, Seren, Sermin, Serpil, Sevgi, Sevim, Sevil, Sevtap, Sezen

Tansu, Tilbe, Tunay, Tutku, Tülay, Tülin

Umay, Uldız

Yeliz, Yeşim ve Yonca sayılabilir. 

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Eski Türklerde Yaşama Biçimi Nasıldı?

Eski Türklerin yaşam biçimi göçebe bir hayat biçimi şeklindedir. Bu sebeple geçinebilmek amacıyla hayvancılık ile uğraşmışlardır. En önemli sahip oldukları hayvan ise attır. Çünkü attan etinden, sütünden ve savaş aracı olarak kullanmak gibi çok fonksiyonlu bir biçimde yararlanmak mümkündür.

Ancak hayvancılık kadar olmasa da tarımla da uğraşıldığı bilinmektedir. Özellikle yerleşik yaşama geçişle birlikte tarım daha çok önem kazanmıştır. Türklerin uğraştığı bir diğer faaliyet ise demirciliktir. Demir bu dönemde savaş aracı yapabilmek amacıyla önemli bir faaliyet kolu olmuştur. 

Eski Türklerde Yemek Kültürü 

Eski Türklerin ekonomisi hayvancılığa dayandığı için genellikle et ve süt ürünleriyle beslenmeyi yaşam biçimi haline getirmişlerdir. Özellikle kurutulmuş et beslenme tarzlarında en çok kullandıkları yemek biçimiydi.

Yapılan büyük avlar sonrası meydanlarda yakılan ateşlerde avladıkları hayvanları pişirerek yerlerdi. Genellikle tahıllar ve meyvelerden ise içkiler üreterek bayram ve diğer kutlamalarda bunları kullanırlardı.