Canlı Yayın
Alpaslan Akkuş
Bizi terkeden sevgiliyle sırf terk-i rövanş için birlikte olanlarımız mevcut. 60 ihtilalinin rövanşı, 12 Eylül’ün rövanşı, 28 Şubat’ın rövanşı, MİTt operasyonunun rövanşı, dershanelerin rövanşı, say say bitmez. O bakımdan bayılırız rövanş müessesesine. Bakınız spor basınımız Fenerbahçe ve Trabzonspor’a 18 yıldır 1996 yılındaki maçın rövanşını oynatıyor. Ne yalan söyleyeyim; Dünya Kupası’nda Almanya Cezayir eşleştiğinde sırf 1982’deki şaibeli maçın rövanşı alınsın diye Cezayirlilerden daha fazla heyecanlanmış olabilirim.
İşte rövanş severler için cennet bir ortam. Yarı finalde muazzam eşleşmeler: Brezilya – Almanya, Arjantin - Hollanda. Bak önce Latinlerin adını yazdım, tarafım malum.
Sambaoğulları ve Panzeroğulları için 12 yıl sonra bir Dünya Kupası buluşması. Türkiye’nin futbol anlamındaki en büyük başarısını kazandığı 2002 turnuvasında Brezilya, Almanya’yı finalde geçti. Golleri atan futbol tarihinin en şahane santraforlarından biriydi. Bugünkü Brezilya’ya bakınca kesinlikle en çok aranan adam; Ronaldo. Hakiki Ronaldo. Hulk, Fred, Jo’yu enine ve boyuna toplasanız bir Ronaldo elde etmeniz zor. Bu açığı bir nebze kapatan isim Neymar’dı. Kalabalık arasına dalabilen, ekstra işler yapan adam. Bir iki maç Oscar parladı, söndü. Futbolun dans inceliğinde oynandığı toprakların takımı yıllar içinde “Amaan be abi, güzel oyun nereye kadar, kazanmak lazım” diye diye İsviçre gibi oynayan bir ekole dönüştü. Tüm takım bir James Rodriguez sempatisi yaratamadı. Almanlar skoru bulana kadar Bayern Münih, golden sonra Barcelona görünümlü oyunlarıyla buraya kadar çok rahat geldi. Rövanş müessesesini bizim kadar seven Über alles spor da 2002’nin acısını çıkarmak isteyecektir. Saha içinde suikaste uğrayan Neymar ve kart cezası alan Tiago Silva’nın yokluğunda favoriler. İçimden bir ses “Ya Özil olacak maçın adamı, Ya Willian” diyor.
Diğer maç ayrı bir rövanş. Futbol tarihinin en güzel görüntüsüydü kuşkusuz. Kempes atıyor, koşuyor. Konfeti sahaya bu kadar mı güzel yakışır. (Ne güzeldi o günler, takım sahaya çıkınca bembeyaz bir şelale akardı tribünlerden. Şimdi koltuğunda bile kıpırdanmıyor yüksek kombine bedeli ödemiş abiler ablalar.) 78 finali. Normal süre 1-1 biter. Uzatmada Kempes ceza sahasına dalar, çalımlar, plase, kaleciden döner, tamamlar ve koşar. Milyonların Arjantin’e sevdalandığı gün. Dünyanın en coşkulu taraftarının önünde, en sinematografik gol sevinçlerinden biri. Sonra konfetisiz kaleye 3. gol ve zafer. Final kaybetmede master seviyesine ulaşan Hollanda için 74’ten sonra ikinci yıkım. Adamlarda öyle bir fobi oluşmuş ki; Brezilya’da otel rezervasyonunu çeyrek finale kadar yaptırmışlar. Dün gece süre dolunca otelden çıkarıldılar. Totemse gözlerinden öperim, bizim topraklarda maç saatini tuvalette, sinemada, çatıda, bacada geçiren taraftarlar adına gözlerinden öperim. Şimdi Hüp Holland Hüp de Robben’den 36 yıl sonra rövanşı almasını bekliyor. Üstelik rakipte Di Maria da yok. Diğer tarafta Maradona’nın tahtına göz diken pır pır Messi için de bundan iyi fırsat olamaz. Hollanda Kosta Rika’yı elerken penaltılarda kalecinin hal tavrı nedeniyle biraz antipati topladı. Gönül terazisi Tango spor’dan yana.
Son olarak Rövanşspor taraftarları merak etmesin. Yarı finalden çıkacak tüm final eşleşmelerinde ayrı bir hesap var. Kişisel temennim şu fani dünyada bir Brezilya Arjantin Dünya Kupası finali izleyebilmektir. Tüm insanlık adına dileğim, bol gol olsun, top bir o kaleye bir bu kaleye gitsin. İki maç da 3-3 filan bitsin, uzasın penaltılara kalsın. Oyun nasıl olursa olsun izlemekten keyif alın. Unutmayın; 4 maç kaldı. Sonra 4 yıl daha kendi lig çilemizi izleyeceğiz.
Bizi terkeden sevgiliyle sırf terk-i rövanş için birlikte olanlarımız mevcut. 60 ihtilalinin rövanşı, 12 Eylül’ün rövanşı, 28 Şubat’ın rövanşı, MİTt operasyonunun rövanşı, dershanelerin rövanşı, say say bitmez. O bakımdan bayılırız rövanş müessesesine. Bakınız spor basınımız Fenerbahçe ve Trabzonspor’a 18 yıldır 1996 yılındaki maçın rövanşını oynatıyor. Ne yalan söyleyeyim; Dünya Kupası’nda Almanya Cezayir eşleştiğinde sırf 1982’deki şaibeli maçın rövanşı alınsın diye Cezayirlilerden daha fazla heyecanlanmış olabilirim.
İşte rövanş severler için cennet bir ortam. Yarı finalde muazzam eşleşmeler: Brezilya – Almanya, Arjantin - Hollanda. Bak önce Latinlerin adını yazdım, tarafım malum.
Sambaoğulları ve Panzeroğulları için 12 yıl sonra bir Dünya Kupası buluşması. Türkiye’nin futbol anlamındaki en büyük başarısını kazandığı 2002 turnuvasında Brezilya, Almanya’yı finalde geçti. Golleri atan futbol tarihinin en şahane santraforlarından biriydi. Bugünkü Brezilya’ya bakınca kesinlikle en çok aranan adam; Ronaldo. Hakiki Ronaldo. Hulk, Fred, Jo’yu enine ve boyuna toplasanız bir Ronaldo elde etmeniz zor. Bu açığı bir nebze kapatan isim Neymar’dı. Kalabalık arasına dalabilen, ekstra işler yapan adam. Bir iki maç Oscar parladı, söndü. Futbolun dans inceliğinde oynandığı toprakların takımı yıllar içinde “Amaan be abi, güzel oyun nereye kadar, kazanmak lazım” diye diye İsviçre gibi oynayan bir ekole dönüştü. Tüm takım bir James Rodriguez sempatisi yaratamadı. Almanlar skoru bulana kadar Bayern Münih, golden sonra Barcelona görünümlü oyunlarıyla buraya kadar çok rahat geldi. Rövanş müessesesini bizim kadar seven Über alles spor da 2002’nin acısını çıkarmak isteyecektir. Saha içinde suikaste uğrayan Neymar ve kart cezası alan Tiago Silva’nın yokluğunda favoriler. İçimden bir ses “Ya Özil olacak maçın adamı, Ya Willian” diyor.
Diğer maç ayrı bir rövanş. Futbol tarihinin en güzel görüntüsüydü kuşkusuz. Kempes atıyor, koşuyor. Konfeti sahaya bu kadar mı güzel yakışır. (Ne güzeldi o günler, takım sahaya çıkınca bembeyaz bir şelale akardı tribünlerden. Şimdi koltuğunda bile kıpırdanmıyor yüksek kombine bedeli ödemiş abiler ablalar.) 78 finali. Normal süre 1-1 biter. Uzatmada Kempes ceza sahasına dalar, çalımlar, plase, kaleciden döner, tamamlar ve koşar. Milyonların Arjantin’e sevdalandığı gün. Dünyanın en coşkulu taraftarının önünde, en sinematografik gol sevinçlerinden biri. Sonra konfetisiz kaleye 3. gol ve zafer. Final kaybetmede master seviyesine ulaşan Hollanda için 74’ten sonra ikinci yıkım. Adamlarda öyle bir fobi oluşmuş ki; Brezilya’da otel rezervasyonunu çeyrek finale kadar yaptırmışlar. Dün gece süre dolunca otelden çıkarıldılar. Totemse gözlerinden öperim, bizim topraklarda maç saatini tuvalette, sinemada, çatıda, bacada geçiren taraftarlar adına gözlerinden öperim. Şimdi Hüp Holland Hüp de Robben’den 36 yıl sonra rövanşı almasını bekliyor. Üstelik rakipte Di Maria da yok. Diğer tarafta Maradona’nın tahtına göz diken pır pır Messi için de bundan iyi fırsat olamaz. Hollanda Kosta Rika’yı elerken penaltılarda kalecinin hal tavrı nedeniyle biraz antipati topladı. Gönül terazisi Tango spor’dan yana.
Son olarak Rövanşspor taraftarları merak etmesin. Yarı finalden çıkacak tüm final eşleşmelerinde ayrı bir hesap var. Kişisel temennim şu fani dünyada bir Brezilya Arjantin Dünya Kupası finali izleyebilmektir. Tüm insanlık adına dileğim, bol gol olsun, top bir o kaleye bir bu kaleye gitsin. İki maç da 3-3 filan bitsin, uzasın penaltılara kalsın. Oyun nasıl olursa olsun izlemekten keyif alın. Unutmayın; 4 maç kaldı. Sonra 4 yıl daha kendi lig çilemizi izleyeceğiz.
SON DAKİKA
