Haymi Behar Haymi Behar

Bir devlet rengi olarak gri

17.12.2016 Cumartesi | 13:12Son Güncelleme:

Karamsardır gri, güneşi örter, ışığı saklar, iç kapatır. Tutucudur, siyahı yumuşatır ama beyazı bulandırır, lekeler ve sonunda da yutar.

Haberin Devamıadv-arrow
Haberin Devamıadv-arrow

Karamsardır gri, güneşi örter, ışığı saklar, iç kapatır.

Tutucudur, siyahı yumuşatır ama beyazı bulandırır, lekeler ve sonunda da yutar.

Devlet grisi otoriterdir, kurumun bireyin üzerindeki ezici gücünü hatırlatır.

Hapisanelerin karanlık günlerinin, beton duvarların, demir parmaklıkların, işkencenin ve acının rengidir.

Devlet dairelerinin soğuk bürokrasisini yansıtır.

"Önce Devlet" anlayışının rengidir gri, bireyi renksizleştirir, ruhsuzlaştırır.

İnsanı sistemin bir piyonuna dönüştürme amacının rengidir.

Tornadan çıkmış tek  tip adam yaratma sevdasıdır.

Bireyi devletin devamlılığının bir aracı olarak gören anlayıştır.

Bireyin yaşam hakkının devletin varlığının temel amacı olduğunu kabul etmeyen, alt kültürleri görmezden gelen, görünce de tehdit olarak yansıtan,  insanı yaşamın merkezine koymayı  red eden dayatmacı devlet anlayışının vücut bulmasıdır gri.

Haberin Devamıadv-arrow
Haberin Devamıadv-arrow

Devletin bu otoriter  ve ürkütücü gücü hiç beklenmedik yerlerde ortaya çıkıverir;  Birkaç yıl önce Türk Sağlık Sendikası  ebe ve hemşirelere yönelik bir "Anı Yarışması" düzenlemişti. Yarışmada birincilik ödülünü kazanan hemşirenin anısı grinin devletin en sevdiği renk olduğunu net bir şekilde anlatıyor: Çalıştığı Sağlık Ocağı'nın duvarlarını gökkuşağı rengine boyadıktan sonra yetkililerin, "Devletin rengi bu olmaz" diyerek duvarı griye boyadıklarında yaşadığı hüznü böyle anlatıyor:  "Boya kokusu geçmeden belediyeden boya ustaları geldi. 'Yazı geldi sağlık evini boyayacağız' dediler. 'Sağolun ama geç kaldınız, ben boyadım' dedim gülerek.  Adamlar, eleştiren gözlerle baktılar gökkuşağına dönmüş odalarıma, 'Hiç bu renk devlet dairesi olur mu? Devletin rengi bu olur mu?' dediler. Ve gökkuşağı rengini griye boyadılar." 

Cihangir'de başlayan merdivenleri boyama hikayesi de benzer bir devlet refleksinin yansımasıdır. Emekli bir mühendisin betona boğulmuş mahallesine soluk aldırmayı, sokağını renlendirmeyi ve insanileştirmeyi  amaçlayan iyi niyetli emeğinin üzerine bir gecede atılan karaltmadır.

Hrant Dink'in cansız bedeninin üzerinde yattığı kaldırımın, vatandaşa atılan gaz kapsülünün rengidir.

Sosyal medya çağında savunmaya geçen otoriter tavrın rengidir. Bunun en canlı örneklerinden biri günlerdir merdivenleri boya manyağı na dönen İzmit'ten; Geceleri insanların gökkuşağı renklerine boyadığı merdivenleri gündüz devlet griye boyadı. Birkaç gün süren boyama savaşı sonunda inada bindi ve boyayanların gözaltına alınmasıyla sonuçlandı.

Haberin Devamıadv-arrow
Haberin Devamıadv-arrow

20 milyona yaklaşan akıllı telefon kullanıcısının olduğu Türkiye'ye gri  sandık demokrasisi yetmiyor. İleşim devrimiyle herkesin bilgiye anında ulaşabildeği günümüzde yeni nesil farklılıklara saygı istiyor.Alt kültürleriyle, gökkuşağının tüm renkleriyle özgürce, birlikte yaşamak istiyor.  Çoğulcu, eşitlikçi bir demokrasi istiyor. Tüm renklerin bir arada onurlu yaşayabileceği özgür bir ülke istiyor.