İnsan, ruh ve fizik sağlığı tam olarak iyi halde ise mutludur ve günlük işlerini takip eder. Meydana gelen hastalıklar ise değişik tıbbı tedavi yöntemleri ile iyileşebilir. Oysa bazı doğuştan gelen sorunlar kişiyi bir ömür boyu bu durumla yaşamaya mahkum eder. Otizm de bu hallerden birisidir.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Otizm Nedir?

Henüz tam olarak sebebi bilinmeyen ve genetik olduğu düşünülen bir tıbbı durumdur. Otizm, ilk 3 yaşta başlayan ve yaşam boyu süren, bireyin etrafıyla sözel ve sözel olmayan şekilde uygun ilişki kuramaması şeklinde ifade edilen gelişimsel bir bozukluktur.
OSB olarak kısaltılan ve açılımı "Otizm Spektrum Bozukluğu" olan otizm, bir kişinin beyninin gelişiminde başkalarını nasıl algıladığını ve onlarla nasıl sosyalleştiğini etkileyen, bu nedenle de sosyal etkileşim ve iletişimde sorunlara neden olan bir tıbbi durumdur.

Otizm Belirtileri Nelerdir?

Otizmli çocuklarda görülen belli başlı davranış ve tepkiler vardır. Bu belirtilerin hepsini göstermek zorunda değildir. Fakat pek çoğu otizmli çocuklarda görülür:

İnsanlarla göz teması yoktur ya da çok kısıtlıdır.

İsmi ile kendisine seslenildiğinde tepki vermemek.

Çevre ile bariz bir ilgisizlik.

Çok hareketlilik veya aşırı hareketsizlik.

Sarılmak ya da öpüşmek gibi fiziki temastan hoşlanmamak.

İlgilerinin insanlara değil de daha çok cansız nesnelere olduğu gözlemlenir.

Kendilerini izole eder ve yaşıtları ile diyalog kuramazlar.

Geç konuşurlar, konuşmaları tek düze ve ses tonları da sabittir.

Bazı obje ve nesnelere aşırı takıntılı olabilirler.

Sürekli aynı oyunları oynarlar.

Espri ve ima gibi olayları anlayamazlar.

Normal öğrenme yöntemlerine ise duyarsızdırlar.

El çırpma, zıplama gibi tekrarlanan hareketleri yaparlar.

Otizm Nasıl Anlaşılır?

Bilimsel araştırmalara göre otizm tanısı konulabilmesi için şu aşağıda sırlanan belirtilerden en az altı tanesinin olması gerekmektedir. Bunlar:

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Sosyal etkileşimde yetersizlik, yani göz teması kuramamak, yaşıtlarıyla ilgilenmemek, oyun oynamamak, normal duygusal ve mimik ifadelerini göstermemek ya da etkileşim başlatma ve bunu sürdürmede zorluk yaşamak gibi.

İletişim bozukluğu; örneğin, aynı kelimenin sürekli tekrarı veya konuşan çocuklarla iletişim kuramama gibi.

Sembolik ya da hayali oyunlar oynamak; duygusal olarak uyarılamama, belli rutin hareketlerin sürekli tekrarı ya da bir nesne veya nesnenin bir parçasına aşırı takıntılı olmak gibi.