31 yaşındaki Özlem Gürgen, “İbrahim’in ani ölümü ile yıkıldım, hayata tamamen küstüm. Günlerce onun ölümüne inanamadım ve kendime gelemedim. Sanki kötü bir rüya görüyordum ve uyanınca eşim geri gelecekti. Ama maalesef bu bir rüya değil yaşadığımız acı bir gerçekti. Ne kadar matem tutsam da, üzüntümün tesellisi yok. Bundan sonra iki evladımın hayatlarını sürdürebilmeleri ve İbrahim’in hayallerini yerine getirmek için yaşayacağım. Rahmetli eşim çok iyi ve merhametli bir insandı. Olay günü beni Hastaneye yatırdıktan sonra evde yalnız kalan 8 yaşındaki kızımız Ela’yı almak için Emet’e dönerken kaza geçiriyor ve ölüyor. İlk gün bana söylemediler. Ancak içimi bir sıkıntı bastı, daraldım. Israr edince bana anlattılar. Yıkıldım, şoka girdim ve perişan oldum. Ama ne yaparsınız ki hayat devam ediyor. Çocuklarım için hayata tutunmak zorundaydım.