Kütahyada 7 yaşından bu yana demircilik yaparak geçimini sağlayan Gürsel Karaaslan (59), dört çocuğunu, demir döverek üniversitede okuttu.Karaaslan, çırak bulmak da zorlandığını söyleyerek, Yeni ustalar yetiştiremiyoruz. Kendi oğlumu bile atölyeye getiremedim dedi. Maruf Mahallesi Sırlıbayırı Sokağı'nda 52 yıldır demir döverek geçimini sağlayan Gürsel Karaaslan, unutulmaya yüz tutmuş mesleğini yaşatmaya çalışıyor. Yaklaşık 15 metrekarelik atölyesinde demir döven Karaaslan, Kütahya ile çevre illerde demircilik yapan kimsenin kalmadığını söyledi. Okula başladığı günden bu yana baba mesleği demirciliği yaptığını söyleyen Gürsel Karaaslan, Yaşım 60a yaklaştı. Demirci olduğum için memnunum. 4 çocuğum var. Mesleğim sayesinde hepsini üniversitede okuttum. Bu meslekte hanımım da ben de emekli olduk. Fakat ilk günün heyecanıyla çalışmaya devam ediyorum dedi. Demirin eskisi ve yenisinin olmadığını kaydeden Karaaslan, Hurdacılardan demirleri alıyoruz. Zaten demirin eskisi yenisi olmaz. Dövdükçe yenileşir. Kim ne isterse onu yapıyoruz. Kimi çelikten kimi demirden istiyor. Her yerde çelik, her yerde demir olmaz. Kullanılacağı alana göre değişiyor. Sıcak demircilik olduktan sonra hepsini yapıyorum diyor. Demir dövmekten zevk aldığını ve sağ olduğu sürece mesleğine devam etmek istediğini ifade eden Karaaslan, Demiri dövdükçe güçleniyorum. Neredeyse Kütahya, Afyonkarahisar, Eskişehir bölgesinde sıcak demirci kalmadı. Oralardan buraya geliyorlar. Ne yazık ki mesleğe de artık heves eden yok. Bir mesleği, sanatı çocukluktan öğreneceksin. Biz bu şekilde öğrendik diye konuştu. Çırak bulmakta zorlandığını kaydeden Karaaslan, Geçmişte Kütahyada 20 demirci vardı. Şimdi benden başka kimse yok. Bu mesleği zanaat okullarında öğretip, benim yanıma yollasalar öğrenirler. Dükkan açarlar. Para da kazanırlar. Hem zanaat okulunda okuyacaklar hem de benim yanımda pratik yapacaklar. Başka türlü sanat olmaz. Benim mesleğim unutulmuş meslekler arasında. Çırak yok. Yeni ustalar yetiştiremiyoruz. Kendi oğlumu bile atölyeye getiremedim dedi.