Canlı Yayın
Şafak Altun
Şimdi herkes şunu merak ediyor: Düne kadar sektörlerinin liderleri olan markalar (siz bunu ülkeler olarak da okuyabilirsiniz) neden bu kadar başarısız oluyorlar?
Birçok iş insanı işleri için öylesine meşguller ki, işin kendisi üzerinde kafa yormaya asla zaman bulamazlar. Bir süre sonra da dünyayı izlemeyi bırakırlar. Bu nedenle, neler olabileceğini veya kendilerinin nelerin olmasını sağlayabileceklerini öngörmekte başarısız olurlar. Etrafı izlemeyi bırakınca ileride ne olacağını öngörme yetenekleri de kaybolur. Liderler, yaşadıkları çağa ayak uydurmadıkların da bazen de “ben bilirim” yaklaşımı içinde olduklarında ve sürekli bir öğrenme çabası içinde olmadıklarında hata yaparlar. Hatalı karar almamak için hedef müşterilerle bağlantı içinde olmak, pazar koşullarını yakından takip etmek gerekiyor.
İşlerin yolunda gitmemesine sebep olacak stratejik riskler vardır. Asıl işiniz bozulabilir, müşterileriniz sizi terk edebilir, endüstrinizde işler çetrefilleşebilir, yenilmesi mümkün olmayan rakip çıkabilir, markanız etkinliğini kaybetmeye başlayabilir, endüstrinizin ‘0’ kâr bölgesine girebilir ve şirketinizin büyümesinin durabilir. Her şeyi doğru yapmış olsanız bile gidişat bir anda aleyhinize dönebilir. Fakat olasılıkları yanlış okur ve gereğinden az yatırım yaparsanız o zaman projenizin başarısızlıkla sonuçlanacağından emin olabilirsiniz.
Çifte bahse sadece hangi alternatifin kazanacağını bilmediğimiz ve asla bilemeyeceğimiz zamanlarda başvurmak gerekiyor. Çifte bahis yaparak, hem şirketinizi koruyarak bir sigorta yaptırmış hem de içinde yeni büyüme potansiyelleri barındıran kaynakların önünü açmış olursunuz.
Hadi konuyu biraz daha derinleştirelim.
1973’te Motorola elde taşınır mobil telefonu icat etti. Motorola’nın eski başkan yardımcısı Martin Cooper, yaptığı ilk konuşmada, espriyle karışık Uzay Yolu dizisindeki Kaptan Kirk’ün kullandığı iletişim cihazından esinlendiğini söylüyordu. 1987’de Motorola 8000X serisi Britanya’da piyasaya sürüldü. O dönemde 1200 poundluk fiyatıyla ancak zengin insanların alabileceği bir lüks aletti.
Motorola’nın üst düzey yönetimi analog telefonlara fena halde kaptırmışlardı ve “Kim digital telefon ister ki?” diyebiliyorlardı. Iridium’un kötü kaderli uydu telefon sistemi, müşterilerin “kullanıcı becerisi” dedikleri şeye sahip olmasını gerektiriyordu. Iridium, telefon görüşmesi yapanlardan, telefonlarıyla yörüngede dönen uydular arasındaki görüş çizgisini hiçbir şey kapatmayacak şekilde konumlanmalarını bekliyordu. Bu durum müşteriler açısından esaslı bir geometri problemiydi. Motorola için 1997 yılı kendi dönemsel tarihi açısından önemlidir. Şirket yol ayrımlarından birini yaşıyordu. Motorola’nın kendisine şu basit sorunun yanıtını vermesi gerekiyordu: Analog telefonlara yapışıp kalmayı sürdürmeli miyim yoksa dijital cep telefonlarına geçişi düşünmeli miyim?
Motorola, aslında başarının zirvesindeyken stratejik riskin de zirvesinde olunduğu gerçeğini unuttu kısa bir süre sonra da iflas bayrağını çekti.
Bu arada cep telefonlarına odaklanabilmek için kereste, kauçuk ve otelcilik gibi cep telefonu dışındaki tüm işlerinden sıyrılan Nokia ise, bu dönemde büyük bir hızla dijital dünyaya geçmekle meşguldü.2000’li yıllarda Nokia dünya cep telefon pazarının lideriydi. Nokia’nın, kapağı kaydırılarak açılan modeli ile 1999 yapımı Matrix adlı filmle popüler olmuştu. Nokia, 1990’lı ve 2000’li yıllarda cep telefonu üretiminde bir numaraydı ve Finlandiya ekonomisi de büyük katkı sağlıyordu. Ancak, cep telefonu sektörünün ilk oyuncularından ve en büyük üreticilerinden Nokia, akıllı telefon pazarında Apple’ın yanı sıra Güney Koreli Samsung karşısında rekabete yenildi ve Nisan 2014’te ABD’li Microsoft tarafından satın alındı.
Şimdi artık Finlandiya Başbakanı Alexander Stubb’a final sorusu sorabiliriz. Riskleri ortadan nasıl kaldıracağını bilen iyi bir lider misiniz? İyi bir iş modeline sahip misiniz?
Şimdi herkes şunu merak ediyor: Düne kadar sektörlerinin liderleri olan markalar (siz bunu ülkeler olarak da okuyabilirsiniz) neden bu kadar başarısız oluyorlar?
Birçok iş insanı işleri için öylesine meşguller ki, işin kendisi üzerinde kafa yormaya asla zaman bulamazlar. Bir süre sonra da dünyayı izlemeyi bırakırlar. Bu nedenle, neler olabileceğini veya kendilerinin nelerin olmasını sağlayabileceklerini öngörmekte başarısız olurlar. Etrafı izlemeyi bırakınca ileride ne olacağını öngörme yetenekleri de kaybolur. Liderler, yaşadıkları çağa ayak uydurmadıkların da bazen de “ben bilirim” yaklaşımı içinde olduklarında ve sürekli bir öğrenme çabası içinde olmadıklarında hata yaparlar. Hatalı karar almamak için hedef müşterilerle bağlantı içinde olmak, pazar koşullarını yakından takip etmek gerekiyor.
İşlerin yolunda gitmemesine sebep olacak stratejik riskler vardır. Asıl işiniz bozulabilir, müşterileriniz sizi terk edebilir, endüstrinizde işler çetrefilleşebilir, yenilmesi mümkün olmayan rakip çıkabilir, markanız etkinliğini kaybetmeye başlayabilir, endüstrinizin ‘0’ kâr bölgesine girebilir ve şirketinizin büyümesinin durabilir. Her şeyi doğru yapmış olsanız bile gidişat bir anda aleyhinize dönebilir. Fakat olasılıkları yanlış okur ve gereğinden az yatırım yaparsanız o zaman projenizin başarısızlıkla sonuçlanacağından emin olabilirsiniz.
Çifte bahse sadece hangi alternatifin kazanacağını bilmediğimiz ve asla bilemeyeceğimiz zamanlarda başvurmak gerekiyor. Çifte bahis yaparak, hem şirketinizi koruyarak bir sigorta yaptırmış hem de içinde yeni büyüme potansiyelleri barındıran kaynakların önünü açmış olursunuz.
Hadi konuyu biraz daha derinleştirelim.
1973’te Motorola elde taşınır mobil telefonu icat etti. Motorola’nın eski başkan yardımcısı Martin Cooper, yaptığı ilk konuşmada, espriyle karışık Uzay Yolu dizisindeki Kaptan Kirk’ün kullandığı iletişim cihazından esinlendiğini söylüyordu. 1987’de Motorola 8000X serisi Britanya’da piyasaya sürüldü. O dönemde 1200 poundluk fiyatıyla ancak zengin insanların alabileceği bir lüks aletti.
Motorola’nın üst düzey yönetimi analog telefonlara fena halde kaptırmışlardı ve “Kim digital telefon ister ki?” diyebiliyorlardı. Iridium’un kötü kaderli uydu telefon sistemi, müşterilerin “kullanıcı becerisi” dedikleri şeye sahip olmasını gerektiriyordu. Iridium, telefon görüşmesi yapanlardan, telefonlarıyla yörüngede dönen uydular arasındaki görüş çizgisini hiçbir şey kapatmayacak şekilde konumlanmalarını bekliyordu. Bu durum müşteriler açısından esaslı bir geometri problemiydi. Motorola için 1997 yılı kendi dönemsel tarihi açısından önemlidir. Şirket yol ayrımlarından birini yaşıyordu. Motorola’nın kendisine şu basit sorunun yanıtını vermesi gerekiyordu: Analog telefonlara yapışıp kalmayı sürdürmeli miyim yoksa dijital cep telefonlarına geçişi düşünmeli miyim?
Motorola, aslında başarının zirvesindeyken stratejik riskin de zirvesinde olunduğu gerçeğini unuttu kısa bir süre sonra da iflas bayrağını çekti.
Bu arada cep telefonlarına odaklanabilmek için kereste, kauçuk ve otelcilik gibi cep telefonu dışındaki tüm işlerinden sıyrılan Nokia ise, bu dönemde büyük bir hızla dijital dünyaya geçmekle meşguldü.2000’li yıllarda Nokia dünya cep telefon pazarının lideriydi. Nokia’nın, kapağı kaydırılarak açılan modeli ile 1999 yapımı Matrix adlı filmle popüler olmuştu. Nokia, 1990’lı ve 2000’li yıllarda cep telefonu üretiminde bir numaraydı ve Finlandiya ekonomisi de büyük katkı sağlıyordu. Ancak, cep telefonu sektörünün ilk oyuncularından ve en büyük üreticilerinden Nokia, akıllı telefon pazarında Apple’ın yanı sıra Güney Koreli Samsung karşısında rekabete yenildi ve Nisan 2014’te ABD’li Microsoft tarafından satın alındı.
Şimdi artık Finlandiya Başbakanı Alexander Stubb’a final sorusu sorabiliriz. Riskleri ortadan nasıl kaldıracağını bilen iyi bir lider misiniz? İyi bir iş modeline sahip misiniz?
SON DAKİKA
