Canlı Yayın
Reha Erus 
Sonradan öğrendim Hazreti İsa’nın çarmıha gerilmeden önce son yemeğinde bir Havarinin ihaneti ile sofrada 13 kişi kalmaları ve bunun korkunç, lanetli ,kötü ölüm getiren bir uğursuzluk sayılmasıymış. Ayrıca Hazreti İsa’nın Cuma günü çarmıha gerilmesi de bu batıl inancı daha da güçlendirmiş.
Tabii İtalya’da yaşadığım yıllar içerisinde 13. Cuma ile sık sık karşılaştım. Bazı arkadaşlarım o gün sokağa çıkmazdı. Babaları bile rapor alarak çalışmaya gitmezdi. Bizim oturduğumuz sokakta apartman numarası 12’den 14’e atlardı. Yüksek binalarda asansörde 12. kattan sonra 14. kat gelirdi. İtalyan havayollarında 13. sıra yoktur. Trenlerde 13 numaralı koltuğu bulamazsınız. Çocukluğumda Roma’da az araç vardı. Ama 13 Cuma’ya geldiği zaman kent caddeleri, sokakları bom boş olurdu. Trafik kazaları yok denecek kadar az yaşanırdı. Bugün de yapılan istatistiklere göre 13 Cuma günleri daha az kaza vakasına tanık olunuyor.
Ama bu 13 Cuma sendromu akademik adını Yunancadan alıyor: "Triskaidekaphofobia" yani “Üç ve on, fobisi” anlamına geliyor. Demek ki o dönemde de 13 rakamının bir uğursuzluk getirdiği inancı varmış, bir tür korku hastalığı.
Bu konuda çok araştırma yapılmış. Batıl inançları ilk irdeleyen 1911 yılında "Abnormal Psychology" kitabını yayınlayan I. H. Coriat olmuş.
Kitapta Hammurabi kanunları listesinde 13 sayısının atlandığı hatırlatılırken İbrani alfabesinin 13. harfi “Mavet” (ölüm) sözcüğünün ilk harfi olan M’nin etkisinin de kalındığı belirtiliyor.
Batı’da inançlı nişanlıların 13 Cuma günü evlenmelerine pek rastlanmaz. Hamile kadınların sırf 13 Cuma günü doğurmamak için 12'sinde sezeryanla bebeklerini dünyaya getirdikleri de bilinir. Haçlı seferlerinde askerlerin 13 Cuma kılıç kuşanmadıkları da tarih kitaplarında yer alır.
Şimdi küçükken bir de büyük dayımın bu konu ile ilgili bana anlattığı var ki bu yaşımda hala mantıklı geliyor. Büyük dayım, yani annemin dayısı polis memuruydu.,. Görevi Büyükada’daydı. O dönemde, 50’li yıllarda adaların nüfusunun yüzde 90’ı Ermeni veya Rum vatandaşlarımızdı. Dayım çoğu Büyükadalı'yla adeta kardeş gibiydi. Onlardan duyduğu şuydu: 13 Cuma İstanbul’un fethini ve aynı gün Bizans’ın çöküşünü simgeliyordu. Yıl 1453 yani 1+4+5+3=13. Olabilir mi? Bunu Batılı dostlarımla paylaştığımda "Hadi canım sende" itirazında bulunan pek çıkmadı.
Geçtiğimiz Cuma günü ayın 13'üne rastlayınca birden rahmetli büyük dayımın söyledikleri aklıma geldi ve paylaştım.
Sonradan öğrendim Hazreti İsa’nın çarmıha gerilmeden önce son yemeğinde bir Havarinin ihaneti ile sofrada 13 kişi kalmaları ve bunun korkunç, lanetli ,kötü ölüm getiren bir uğursuzluk sayılmasıymış. Ayrıca Hazreti İsa’nın Cuma günü çarmıha gerilmesi de bu batıl inancı daha da güçlendirmiş.
Tabii İtalya’da yaşadığım yıllar içerisinde 13. Cuma ile sık sık karşılaştım. Bazı arkadaşlarım o gün sokağa çıkmazdı. Babaları bile rapor alarak çalışmaya gitmezdi. Bizim oturduğumuz sokakta apartman numarası 12’den 14’e atlardı. Yüksek binalarda asansörde 12. kattan sonra 14. kat gelirdi. İtalyan havayollarında 13. sıra yoktur. Trenlerde 13 numaralı koltuğu bulamazsınız. Çocukluğumda Roma’da az araç vardı. Ama 13 Cuma’ya geldiği zaman kent caddeleri, sokakları bom boş olurdu. Trafik kazaları yok denecek kadar az yaşanırdı. Bugün de yapılan istatistiklere göre 13 Cuma günleri daha az kaza vakasına tanık olunuyor.
Ama bu 13 Cuma sendromu akademik adını Yunancadan alıyor: "Triskaidekaphofobia" yani “Üç ve on, fobisi” anlamına geliyor. Demek ki o dönemde de 13 rakamının bir uğursuzluk getirdiği inancı varmış, bir tür korku hastalığı.
Bu konuda çok araştırma yapılmış. Batıl inançları ilk irdeleyen 1911 yılında "Abnormal Psychology" kitabını yayınlayan I. H. Coriat olmuş.
Kitapta Hammurabi kanunları listesinde 13 sayısının atlandığı hatırlatılırken İbrani alfabesinin 13. harfi “Mavet” (ölüm) sözcüğünün ilk harfi olan M’nin etkisinin de kalındığı belirtiliyor.
Batı’da inançlı nişanlıların 13 Cuma günü evlenmelerine pek rastlanmaz. Hamile kadınların sırf 13 Cuma günü doğurmamak için 12'sinde sezeryanla bebeklerini dünyaya getirdikleri de bilinir. Haçlı seferlerinde askerlerin 13 Cuma kılıç kuşanmadıkları da tarih kitaplarında yer alır.
Şimdi küçükken bir de büyük dayımın bu konu ile ilgili bana anlattığı var ki bu yaşımda hala mantıklı geliyor. Büyük dayım, yani annemin dayısı polis memuruydu.,. Görevi Büyükada’daydı. O dönemde, 50’li yıllarda adaların nüfusunun yüzde 90’ı Ermeni veya Rum vatandaşlarımızdı. Dayım çoğu Büyükadalı'yla adeta kardeş gibiydi. Onlardan duyduğu şuydu: 13 Cuma İstanbul’un fethini ve aynı gün Bizans’ın çöküşünü simgeliyordu. Yıl 1453 yani 1+4+5+3=13. Olabilir mi? Bunu Batılı dostlarımla paylaştığımda "Hadi canım sende" itirazında bulunan pek çıkmadı.
Geçtiğimiz Cuma günü ayın 13'üne rastlayınca birden rahmetli büyük dayımın söyledikleri aklıma geldi ve paylaştım.
SON DAKİKA
